Zabójca ekosystemu Fipronil jest bardziej toksyczny niż wcześniej sądzono i występuje w drogach wodnych całych Stanów Zjednoczonych 27 października 2020
US Geological Survey stwierdziło, że mieszaniny pestycydów są szeroko rozpowszechnione w rzekach i strumieniach USA 24 września 2020
Zabójca mody: z raportu wynika, że ​​przemysł odzieżowy jest głównym czynnikiem powodującym utratę różnorodności biologicznej 17 września 2020
Lodowce Arktyki wychwytują pestycydy i inne zanieczyszczenia środowiska pochodzące z globalnego dryfu, a w miarę topnienia globalnego ocieplenia uwalniają szkodliwe chemikalia.20 sierpnia 2020 r
Osierocone delfiny we wschodnim wybrzeżu są chore i skażone pestycydami, tworzywami sztucznymi, środkami dezynfekującymi i metalami ciężkimi 19 sierpnia 2020
Podejmij działania!Powiedz firmie Evian, aby wspierała globalne przejście na produkty organiczne, aby chronić integralność wymogów czystości 27 lipca 2020 r.
Połączone skutki narażenia na pestycydy i zmiany klimatu poważnie niszczą ryby raf koralowych 21 lipca 2020 r.
Według USGS jeden lub więcej pestycydów w 56% wody w pobranych strumieniach przekroczyło co najmniej jedną federalną normę dla organizmów wodnych.Wiele z tych pestycydów wiąże się również z szeregiem skutków dla zdrowia ludzi i środowiska, w tym nowotworami, wadami wrodzonymi oraz skutkami dla zdrowia neurologicznego i reprodukcyjnego.Poniższe badania podkreślają wpływ pestycydów na jakość wody, zdrowie ludzi i środowisko.
National Water Quality: The Ecology Health of National Rivers, 1993-2005, raport z 2013 r. wydany przez US Geological Survey „w oparciu o stan zbiorowiska biologicznego w powiązaniu z ważnymi czynnikami fizycznymi i chemicznymi (takimi jak stopień) Ocenić zmiany hydrologiczne i stężenia składników odżywczych i innych rozpuszczonych substancji zanieczyszczających.Glony, makrobezkręgowce i ryby mogą bezpośrednio mierzyć stan zdrowia rzeki, ponieważ żyją w niej od kilku tygodni do kilku lat, dlatego też z biegiem czasu wpływ zmian w ich środowisku chemicznym i fizycznym stale się uwzględnia”.Konkluzja raportu jest następująca: „Próbując zrozumieć przyczyny pogorszenia się stanu zdrowia strumieni, oprócz zmian w przepływie, należy również wziąć pod uwagę możliwy wpływ składników odżywczych i pestycydów, zwłaszcza w środowiskach rolniczych i miejskich”.Tak naprawdę, zdaniem autora, jedynie jedna piąta strumieni na terenach rolniczych i miejskich uważana jest za zdrową.Strumienie te mają zwykle bardziej naturalny przepływ, podczas gdy drogi i gospodarstwa wytwarzają mniej zanieczyszczony spływ.
Występowanie pestycydów w wodzie i osadach pobranych z siedlisk płazów na terenie całych Stanów Zjednoczonych w latach 2009–2010.W badaniu przeprowadzonym przez Służbę Geologiczną Stanów Zjednoczonych w 2012 r. objęto Kalifornię w latach 2009–2010. Informacje na temat 11 stanowisk w tym stanie i 18 miejsc poza nimi.Użyj chromatografii gazowej/spektrometrii masowej do analizy 96 pestycydów w próbkach wody.W jednej lub większej liczbie z 54 próbek wody wykryto łącznie 24 pestycydy, w tym 7 środków grzybobójczych, 10 herbicydów, 4 pestycydy, 1 synergetyk i 2 produkty degradacji pestycydów.Stosując przyspieszoną ekstrakcję rozpuszczalnikiem, chromatografię żelową w celu usunięcia akumulacji siarki i węgla/tlenku glinu, kolumnę ekstrakcyjną w fazie stałej w celu usunięcia zakłócającej matrycy osadu, przeanalizowano 94 pestycydy w próbkach osadu złoża.W osadach korytowych w jednej lub większej liczbie próbek wykryto 22 pestycydy, w tym 9 środków grzybobójczych, 3 insektycydy pyretroidowe, p,p'-dichlorodifenylotrichloroetan (p, p'-DDT) i jego główne produkty rozkładu oraz kilka herbicydów.Raport wydany przez Służbę Geologiczną Stanów Zjednoczonych „Występowanie pestycydów w wodzie i osadach zebranych z siedlisk płazów na terenie całych Stanów Zjednoczonych w latach 2009–2010”.
Rozwiązanie problemu azotanów w wodzie pitnej w Kalifornii W raporcie opublikowanym w 2012 roku przez Uniwersytet Kalifornijski w Davis (UC Davis) zbadano cztery hrabstwa w dorzeczu jeziora Tulare i obszar hrabstwa Monterey w dolinie Salinas.Badanie wykazało: „Problem azotanów może trwać dziesięciolecia.Obecnie nawozy rolnicze i odpady zwierzęce stosowane na użytkach rolnych są największymi regionalnymi źródłami azotanów w wodach gruntowych;zmniejszenie ładunku azotanów jest możliwe, a niektóre są tańsze. Znaczące zmniejszenie ładunku azotanów w wodach gruntowych będzie wiązało się ze znacznymi kosztami ekonomicznymi;bezpośrednie usuwanie azotanów z dużych zbiorników wód gruntowych jest kosztowne i technicznie niewykonalne.Wręcz przeciwnie, „pompowanie i nawożenie” oraz ulepszone zarządzanie uzupełnianiem wód gruntowych. Jest to tania i długoterminowa alternatywa;działania mające na celu redukcję zużycia wody (takie jak mieszanie, uzdatnianie i alternatywne zaopatrzenie w wodę) są najbardziej opłacalne.W miarę rozprzestrzeniania się zanieczyszczeń azotanami, w wielu przypadkach mieszanie będzie coraz rzadsze.Wiele małych społeczności nie może sobie pozwolić na bezpieczne uzdatnianie i dostarczanie wody pitnej.Wyższe koszty stałe będą miały poważny wpływ na małe systemy.Najbardziej obiecującym źródłem dochodu są opłaty za korzystanie z nawozów azotowych w tych zlewniach;opłaty za stosowanie nawozów azotowych mogą zrekompensować dotknięte małe społeczności. Ograniczenie kosztów i wpływu zanieczyszczenia azotanami;niespójności i niedostępność danych utrudniają skuteczną i ciągłą ocenę.Potrzebna jest integracja ogólnostanowa, aby zintegrować różne zbiory danych związanych z wodą prowadzone przez wiele stanów i działalność lokalnych agencji
Model regresji do szacowania stężenia atrazyny i desetylatrazyny w płytkich wodach gruntowych na obszarach rolniczych w Stanach Zjednoczonych.W badaniu opublikowanym w czasopiśmie Journal of Environmental Quality w 2012 r. wykorzystano model do przewidywania płytkich wód gruntowych w potencjalnych środowiskach rolniczych całkowitego stężenia atrazyny i jej zdegradowanej deetylatrazyny (DEA).W całych Stanach Zjednoczonych.Wyniki pokazują, że tylko około 5% obszarów rolniczych ma więcej niż 10% prawdopodobieństwo przekroczenia maksymalnego poziomu substancji zanieczyszczającej USEPA wynoszącego 3,0 μgL.
Zakwity glonów na jeziorze Erie, spowodowane trendami rolniczymi i meteorologicznymi, ustanowiły rekord i odpowiadają oczekiwanym przyszłym warunkom.Z badania opublikowanego w Proceedings of the National Academy of Sciences w 2012 roku wynika, że: „Długoterminowe trendy w praktykach rolniczych i obciążeniu fosforem na zachodzie Wzrost jest stały.Tendencje te, w połączeniu z warunkami meteorologicznymi panującymi wiosną 2011 r., spowodowały rekordowy ładunek składników pokarmowych w dorzeczu jeziora”.Krótko mówiąc, problem glonów w jeziorze Erie jest spowodowany praktykami rolniczymi, zwłaszcza nawozami.Stosowany zapewnia pożywienie dla wzrostu dużych kwiatów.Ocieplenie pogody pogarsza tę sytuację, powodując wzrost i namnażanie się cyjanobakterii lub cyjanobakterii, powodując w ten sposób skutki toksyczne.Artykuł zatytułowany „Rekordowe badanie zakwitów glonów w jeziorze Erie zgodny z oczekiwanymi przyszłymi warunkami spowodowanymi trendami rolniczymi i meteorologicznymi” został opublikowany w Proceedings of the National Academy of Sciences.Przeczytaj „Codzienne wiadomości dotyczące usuwania pestycydów” od kwietnia 2013 r.
Losy i transport glifosatu i kwasu aminometylofosfonowego w wodach powierzchniowych basenów rolniczych W artykule opublikowanym w „Pest Management Science” z 2012 roku stwierdzono, że „glifosat i AMPA są często wykrywane w wodach powierzchniowych czterech basenów rolniczych”.Częstotliwość detekcji i amplituda każdego basenu są różne, a obciążenie (jako procent wykorzystania) mieści się w przedziale od 0,009 do 0,86%, co można powiązać z trzema ogólnymi charakterystykami: intensywnością źródła, odpływem opadów i ścieżką przepływu.”
Glifosat i produkty jego rozkładu (AMPA) są szeroko rozpowszechnione w glebie, wodach powierzchniowych, wodach gruntowych i opadach atmosferycznych w Stanach Zjednoczonych.Badanie z 2011 r. opublikowane przez USGS za lata 2001–2009 podsumowuje próbki wody i osadów pobrane w latach 2001–2009. Stężenie glifosatu.Wyniki 3606 środowisk.1008 próbek do kontroli jakości pobranych z 38 stanów i Dystryktu Kolumbii wykazało, że glifosat jest bardziej mobilny niż wcześniej sądzono i jest szerzej rozpowszechniony w środowisku.Glifosat często wykrywa się w glebie i osadach (91% próbki), rowach i drenach (71%), opadach atmosferycznych (71%), strumieniach (51%) i dużych rzekach (46%).na terenach podmokłych (38%), wodach glebowych (34%), jeziorach (22%), wylotach oczyszczalni ścieków (9%) i wodach gruntowych (6%) występują rzadziej.Amerykańska Unia Geofizyczna opublikowała badanie na temat „Szerokiej dystrybucji glifosatu i produktów jego degradacji (AMPA) w glebie, wodach powierzchniowych, wodach gruntowych i opadach w Stanach Zjednoczonych w latach 2001–2009”.
Występowanie i losy glifosatu i jego degradowalnego kwasu aminometylofosfonowego w atmosferze.W 2011 roku artykuł opublikowany w „Environmental Toxins and Chemicals” dotyczył glifosatu, najczęściej stosowanego herbicydu i jego pierwszego raportu na temat poziomu poważnej degradacji w środowisku.Produkt wytwarza kwas aminometylofosfonowy (AMPA) w deszczowe i deszczowe dni… W deszczowe i deszczowe dni częstotliwość wykrywania glifosatu waha się od 60% do 100%.W próbkach powietrza i wody deszczowej stężenie glifosatu mieści się w zakresie od <0,01 do 9,1 ng/m(3) i <0,1 do 2,5 µg/L… Nie jest jeszcze jasne, jaki procent glifosatu zostanie wprowadzony do powietrza , ale szacuje się, że podczas opadów atmosferycznych z powietrza usuwa się aż 0,7% aplikacji.Glifosat można skutecznie usunąć z powietrza;szacuje się, że tygodniowe opady wynoszące ≥30 mm mogą usunąć średnio 97% glifosatu z powietrza”
Środowiskowa grupa robocza ds. sześciowartościowego chromu w wodzie wodociągowej w Stanach Zjednoczonych stwierdziła w raporcie opublikowanym w 2011 r., że według badań laboratoryjnych „woda kranowa w 31 z 35 miast w Stanach Zjednoczonych zawiera sześciowartościowy chrom (lub sześciowartościowy chrom). .To rakotwórcza substancja chemiczna „Eileen Brokovic Chemical”.Najwyższy poziom wykryto w Norman w Oklahomie.Honolulu, Hawaje;25 miast przetestowanych przez EWG miało wyższy poziom czynników rakotwórczych niż Kalifornia. Proponowany cel w zakresie zdrowia publicznego.Zawartość wody kranowej (90 000 mieszkańców) w Norman w stanie Oklahoma przekracza ponad 200-krotność limitu bezpieczeństwa zaproponowanego przez Kalifornię.
W latach 2005-2006 w rzekach amerykańskich występowały azoksystrobina, propikonazol i inne wybrane środki grzybobójcze.W artykule z 2011 roku opublikowanym w „Water, Air and Soil Pollution” stwierdzono: „Istnieją 103 próbki. W 56% wykryto co najmniej jeden środek bakteriobójczy, a aż 5 z nich to środki bakteriobójcze.Wykryto go w pojedynczej próbce, a często występowały mieszaniny środków bakteriobójczych.Najwięcej wykryto azoazolon (45 ze 103 próbek).%), następnie metalaksyl (27%), propikonazol (17%), mikotyna (9%) i tebukonazol (6%).Zakres wykrywania środków grzybobójczych wynosi od 0,002 do 1,15 μg/l.Tak Istnieją przesłanki wskazujące, że występowanie środków grzybobójczych ma charakter sezonowy, a współczynnik wykrywalności jest wyższy późnym latem i wczesną jesienią niż wiosną, a wskaźnik wykrywalności jest wyższy.W niektórych lokalizacjach we wszystkich pobranych próbkach wykryto środki grzybobójcze, co wskazuje, że niektóre strumienie mogą pojawiać się przez cały sezon…”
Zmiany w stosowaniu i występowaniu pestycydów w wodach powierzchniowych na obszarach uprawy ryżu w Kalifornii.W badaniu opublikowanym przez USGS w 2011 r. „badano zmiany w jakości wody na polach ryżowych w Kalifornii, co ma ogromne znaczenie dla delty rzeki Sacramento/San Joaquin. Delta rzeki Sacramento/San Joaquin jest ważnym siedliskiem wielu zagrożonych osób fizycznych.Za pomocą chromatografii gazowej/spektrometrii mas zbadano 92 pestycydy i produkty degradacji pestycydów w przefiltrowanych próbkach wody.W każdej próbce wykryto azoksystrobinę i azoksystrobinę oraz produkty degradacji pestycydów.3,4-DCA (główny produkt rozkładu propanu), którego stężenia wynosiły odpowiednio 136 i 128 µg/l, klomazon i tiobenkarb wykryto w ponad 93% próbek wody, maksymalne stężenie wyniosło 19,4 i 12,4 µg /L.Glikol propylenowy występuje w 60% próbek w maksymalnym stężeniu 6,5 μg/L.
Ilościowa analiza organicznych pestycydów fosforanowych w miejskiej wodzie pitnej W badaniu, opublikowanym w International Journal of Mass Spectrometry w 2011 r., wykorzystano czułą metodę do ilościowego oznaczenia ośmiu związków organicznych w próbkach wody o stężeniu ngL-1.Pestycydy fosforowe.Naukowcy odkryli monokrotofos, imidachlopryd, triazofos, attriazynę, propanol, chinolol i metazynę w fosforanach organicznych w wodzie pitnej i ściekach zbieranych z różnych części miasta.
Porównanie spływu herbicydów na skalę polową i strat w wyniku ulatniania się: ośmioletnie badanie terenowe.W artykule z 2010 roku opublikowanym w czasopiśmie „Environmental Quality” badano odpływ i ulatnianie się diazepamu i metapropamidu.Wyniki pokazują, że nawet jeśli prężność pary obu herbicydów jest stosunkowo niska, ich utrata przez ulatnianie jest znacznie większa niż strata podczas spływu (<0,007).Maksymalna roczna strata alachloru podczas odpływu nigdy nie przekroczyła 2,5%, a odpływ wskutek ścierania nigdy nie przekroczyła 3% zastosowanej dawki.Z drugiej strony, skumulowana utrata herbicydu z ulatniania po 5 dniach waha się od około 5-63% metolachloru i około 2-12% dezyny.Ponadto utrata par herbicydów w wyniku ulatniania w ciągu dnia była znacznie większa niż utrata pary w nocy (<0,05).Badanie to potwierdziło, że utrata pary niektórych powszechnie stosowanych herbicydów często przewyższa utratę spływu.W tym samym miejscu i przy użyciu tej samej metody zarządzania utrata oparów herbicydów będzie się znacznie różnić z roku na rok ze względu na lokalne warunki środowiskowe.”
Tendencje w stężeniu pestycydów w rzekach miejskich w Stanach Zjednoczonych.W latach 1992–2008 w badaniu przeprowadzonym w 2010 r. przez United States Geological Survey zebrano próbki z rzek miejskich w Stanach Zjednoczonych i sprawdzono na obecność „ośmiu herbicydów i jednego produktu degradacji”.(Simazyna, promer, atrazyna, des-etylatrazyna”, alachlor, trifluralina, pendimetalina, tebutinol i dakota oraz pięć środków owadobójczych i dwa produkty degradacji (toxorrif, malation, diazynon, fipronil, siarczek fipronilu, dessulfoksyfipronil i karbaryl). Analiza trendu herbicydów wyniki pokazują, że wiele ważnych trendów, zarówno wzrostowych, jak i spadkowych, zmienia się w zależności od okresu, regionu i herbicydu.
W latach 2002-05 ze strumieni pobrano antropogeniczne związki organiczne w dziewięciu wodociągach gminnych.Badanie opublikowane przez United States Geological Survey (USGS) w 2008 roku wykazało, że „około połowa (134) związków została wykryta co najmniej raz w próbkach wody źródłowej.Zazwyczaj w ponad połowie próbek HHCB wykryto 47 związków (w 10% lub więcej) próbek) i 6 związków (chloroform, r-dezyna, oktazyna, metolachlor, desetylatrazyna i heksahydroheksametylocyklopentabenzopirydyna).jest najczęściej wykrywanym związkiem w pięciu lokalizacjach każdego stanowiska (całorocznie).Odkrycie chloroformu, węglowodoru aromatycznego HHCB i acetyloheksametylotetraliny (AHTN) wskazuje na zrzut ścieków w górnym biegu zlewni. Istnieje korelacja pomiędzy występowaniem i istnieniem herbicydów.Najczęściej wykrywanymi związkami są także herbicydy: atriazyna, symazyna i metolachlor.Te herbicydy i produkty degradacji kilku innych powszechnych herbicydów są zwykle powiązane ze związkiem macierzystym. Testuje się je w podobnych lub wyższych stężeniach.Zwykle zawiera mieszaninę dwóch lub więcej związków.Całkowita liczba związków i ich suma c Wraz ze wzrostem liczby gruntów miejskich i rolniczych w zlewni zwykle wzrasta stężenie próbki.”
Od 1991 do 2004 jakość wody w studniach przydomowych w głównych warstwach wodonośnych w Stanach Zjednoczonych.To jest artykuł z 2008 roku opublikowany przez United States Geological Survey (USGS) w ramach Krajowego programu oceny jakości wody.„Próbki wody pobrano w latach 1991-2004.Pobierana ze studni przydomowych (woda pitna ze studni prywatnych wykorzystywanych w gospodarstwach domowych) w celu analizy substancji zanieczyszczających wodę pitną.Zgodnie z definicją ustawy o bezpiecznej wodzie pitnej, za substancje zanieczyszczające uważa się wszystkie substancje znajdujące się w wodzie… Łącznie jest ich około 23.% Studni zawiera co najmniej jedną substancję zanieczyszczającą, której stężenie jest większe niż MCL lub HBSL.Na podstawie analizy próbek ze 1389 odwiertów zmierzono większość substancji zanieczyszczających w tych próbkach…”
Naukowy przegląd badań geologicznych ekosystemu Zatoki Chesapeake w Stanach Zjednoczonych i ich znaczenia dla zarządzania środowiskiem.Artykuł opublikowany przez USGS w 2007 r. podsumowano w następujący sposób: „Zmiany użytkowania gruntów, jakość wody w dorzeczu, w tym składniki odżywcze, osady i zanieczyszczenia;Jeśli chodzi o długoterminowe zmiany jakości wody w ujściu rzeki, siedlisko ujścia koncentruje się w podwodnej roślinności wodnej i terenach podmokłych pływowych, a także czynnikach wpływających na populacje ryb i ptactwa wodnego.… „Syntetyczne pestycydy organiczne i niektóre produkty degradacji znalazły się w wodach gruntowych i strumieniach Basenu Zatoki Perskiej. Jest to powszechnie wykrywane.Najbardziej powszechnymi pestycydami są herbicydy stosowane w kukurydzy, soi i drobnych ziarnach.Pestycydy wykrywane są także w miastach.Pestycydy istnieją przez cały rok, ale zmiany ich stężenia odzwierciedlają dawkę stosowania i cechy wpływające na ich migrację;W Basenie Zatoki Perskiej wykryto także nowe zanieczyszczenia, takie jak narkotyki i hormony, których najwięcej znajduje się w ściekach komunalnych.
Pestycydy stosowane w rolnictwie i niektóre produkty degradacji w pięciu obszarach pływowych i pniach Zatoki Chesapeake w Stanach Zjednoczonych.Artykuł opublikowany w „Environmental Toxicology and Chemistry” w 2007 r. dotyczył pestycydów stosowanych w rolnictwie w pięciu regionach pływowych: „Wczesną wiosną 2000 r. pobrano próbki wód powierzchniowych z 18 miejsc w zatoce Chesapeake.Analiza pestycydów.W 2004 r. 61 stacji pogodowych na kilku obszarach pływowych scharakteryzowano jako 21 pestycydów i 11 produktów degradacji, z czego trzy znajdują się na rolniczym półwyspie Del Mar: rzeki Chester, rzeki Nantic i rzeki Pocomok; dwa obszary znajdują się na zachód od miasto.Wybrzeża: rzeka Rhode, Procyon i dolna zatoka Mobok, w tym rzeki Hou i Pokson.W tych dwóch badaniach najczęściej wykrywano herbicydy i produkty ich rozkładu. W 2000 r. we wszystkich 18 lokalizacjach w 2000 r. wykryto pirazynę i alachlor. W 2004 r. najwyższe stężenie herbicydu macierzystego stwierdzono w górnym obszarze rzeki Chester.W tych badaniach dowolna analiza. Stężenia substancji to kwas etanosulfonowy o stężeniu 2900 ng/l metolachloru (MESA) w rzece Nanticoke.Produkt degradacji MESA występuje w rzekach Pocomoke (2100 ng/l) i Chester (1200 ng/l).Stężenie analitu w L) jest również najwyższe.”
Krajowa jakość wody – pestycydy w krajowych strumieniach i wodach gruntowych.Artykuł z 2006 roku opublikowany przez USGS od 1992 do 2001 roku ma na celu odpowiedź: „Jaka jest jakość strumieni i wód gruntowych w naszym kraju?Jak jakość zmienia się w czasie?Jakie są cechy naturalne i działalność człowieka?Wpływają na jakość rzek i wód gruntowych.Gdzie te efekty są najbardziej widoczne?Łącząc informacje na temat składu chemicznego wody, właściwości fizycznych, siedlisk rzecznych i organizmów wodnych, program NAWQA ma na celu zapewnienie opartego na nauce podejścia do bieżących i pojawiających się problemów i priorytetów związanych z wodą. Spostrzeżenia NAWQA.Wyniki NAWQA pomagają w podejmowaniu świadomych decyzji dotyczących skutecznej gospodarki wodnej oraz strategii ochrony i przywracania jakości wody”.
Model toksyczności wodnej zlewni przybrzeżnej zdominowanej przez rolnictwo w Kalifornii został opublikowany w 1999 r. w czasopiśmie Agriculture, Ecosystem and Environment.„Celem jest zbadanie występowania, dotkliwości, źródła i przyczyny toksyczności wodnej zanieczyszczeń ze źródeł niepunktowych w przybrzeżnych rzekach i ujściach rzek.Dopływ zanieczyszczeń z obszarów rolniczych i miejskich w pobliżu systemu ujść rzeki Pajaro, wybrane ujścia rzek, rzeki w górnym biegu rzeki, osady dopływowe Oraz siedem lokalizacji w rolniczych rowach melioracyjnych w celu zidentyfikowania dopływów, które mogą powodować spływ do ujścia rzeki.Stwierdzono, że trzy pestycydy (toksafen, DDT i diazynon) są wyższe niż opublikowane progi toksyczności dla lokalnych organizmów wodnych. Toksyczność przy ujściach rzek. Znacząco związana ze wzrostem przepływu rzek.
Badania wody i zdrowia ludzkiego wykazały, że triklosan i jego toksyczne produkty rozkładu zanieczyściły jeziora słodkowodne.W badaniu opublikowanym w 2013 roku przez Environmental Science and Technology pobrano próbki osadów z jezior słodkowodnych w Minnesocie, w tym z Lake Superior.Współautor badania, dr Bill Arnold, profesor na Uniwersytecie w Minnesocie, powiedział: „Odkryliśmy, że we wszystkich jeziorach w osadach występuje triklosan, a od czasu wynalezienia triklosanu w 1964 r. całkowite stężenie wzrasta.Do dzisiaj.Odkryliśmy również, że istnieje siedem innych związków będących pochodnymi lub produktami degradacji triklosanu, które również znajdują się w osadach, a ich stężenia również rosną z biegiem czasu”.Niektóre produkty rozkładu odkryte przez naukowców Są to polichlorowane dibenzo-p-dioksyny (PCDD), klasa substancji chemicznych, o których wiadomo, że są toksyczne dla ludzi i dzikich zwierząt.Przeczytaj wpis „Codzienne wiadomości dotyczące usuwania pestycydów” ze stycznia 2013 r.
Występowanie i potencjalne źródła insektycydów pyretroidowych w osadach rzecznych siedmiu obszarów metropolitalnych w Stanach Zjednoczonych.W badaniu z 2012 r. opublikowanym w czasopiśmie Environmental Science and Technology dokonano przeglądu krajowych danych na temat insektycydów pyretroidowych., Stwierdzono, że „w prawie połowie próbek wykryto jeden lub więcej pyretroidów, wśród których bifentryna ma najwyższy wskaźnik wykrywalności.Częsty (41%), spotykany w każdym obszarze metropolitalnym.Wykryto Częstość występowania cyflutryny, cypermetryny, permetryny i permetryny jest znacznie niższa.Stężenie pyretroidów i śmiertelność kwasu hialuronowego w 28-dniowym badaniu były niższe niż w większości badań rzek miejskich.Logarytmiczna konwersja całkowitej liczby pyretroidów Jednostki toksyczności (TU) są w istotny sposób powiązane ze współczynnikiem przeżycia, a bifentryna może być odpowiedzialna za większość obserwowanej toksyczności.Badanie to pokazuje, że pyretroidy powszechnie występują w miejskich osadach rzecznych i mogą być osadzane w rzekach. Substancje toksyczne.Kraj."
Biomarkery w moczu prenatalnej ekspozycji na atrazynę i niekorzystne skutki porodu w kohorcie urodzeniowej PELAGIE.Badanie to opublikowano w „Environmental Health Perspective” i „oceniono związek między niekorzystnymi wynikami porodu a biomarkerami w moczu prenatalnej ekspozycji na atrazynę”.Związek między tymi dwoma herbicydami a narażeniem na inne herbicydy stosowane w uprawach kukurydzy (oktazyna, pretilachlor, metolachlor i acetochlor)… W badaniu tym wykorzystano projekt kohorty przypadków, a przypadek zagnieżdżono w 2002 r. W prospektywnej kohorcie urodzeniowej przeprowadzonej w Bretanii, Francja do 2006 r. Pobraliśmy próbki moczu od kobiet w ciąży, aby zbadać biomarkery narażenia na pestycydy przed 19-tą.Badanie to było pierwszym, w którym oceniono związek między wynikami porodu a triazynami i triazynami.Badania nad powiązaniem wielu biomarkerów moczu z ekspozycją na herbicyd chloroacetanilidowy.W krajach, w których nadal stosuje się atrazynę, szczególną uwagę przykuły dowody dotyczące niekorzystnych skutków porodowych.
„Ocena praw człowieka dotycząca herbicydów powietrznych w okolicach jeziora Delta w stanie Oregon” – w raporcie z 2011 r. wydanym przez Komitet Doradczy ds. Środowiska i Praw Człowieka zbadano narażenie na herbicydy powietrzne w pobliżu lasów w pobliżu rodzin i ich wpływ na zdrowie tych rodzin.„Po przeprowadzeniu przez Weyerhaeusera oprysków z powietrza odpowiednio 8 i 19 kwietnia próbki moczu od 34 mieszkańców, w tym mieszkańców, zostały dostarczone do laboratorium Uniwersytetu Emory i zbadane pod kątem obecności 4-D.Wszystkie trzydzieści cztery próbki mocznika dały wynik pozytywny na obecność obu herbicydów.Dwa przykłady: zwiększenie wydalania atrazyny w moczu osoby dorosłej o 129% po podaniu z powietrza%, zwiększenie o 31% w moczu 2,4-D, zwiększenie o 163% objętości moczu atrazyny w moczu dorosłej kobiety rezydent, a 54 i kilka miesięcy temu W porównaniu z poziomem wyjściowym wzrósł procent 2,4-D w moczu po podaniu z powietrza.Z punktu widzenia standardów praw człowieka może to skutkować odpowiedzialnością agencji.”
Ostre choroby pestycydowe związane z przenoszeniem pestycydów poza cel spowodowane zastosowaniami rolniczymi: 11 krajów, 1998-2006, badanie opublikowano w „Perspektywie Zdrowia Środowiskowego”, „ocenia częstość występowania ostrych chorób spowodowanych znoszeniem pestycydów w zastosowaniach rolniczych na wolnym powietrzu. oraz scharakteryzować narażenie na dryf i choroby.”Wyniki pokazują: „W latach 1998–2006 znaleźliśmy 2945 przypadków związanych z utratą pestycydów rolniczych z 11 stanów.Z naszych ustaleń wynika, że ​​47% osób jest narażonych na ryzyko w pracy, 92% osób cierpi na mniej poważne choroby, a 14% dzieci (< 15 lat).W ciągu tych 9 lat roczna zapadalność wahała się od 1,39 do 5,32 na milion osób.W Kalifornii Wśród pięciu hrabstw o ​​intensywnej rolnictwie łączna liczba pracowników rolnych (w milionach osobolat) wynosi 114,3, pozostałych pracowników – 0,79, osób niepracujących – 1,56, a mieszkańców – 42,2.Największy udział w stosowaniu fumigantów w glebie (45%) stanowiło zastosowanie w lotnictwie w 24% przypadków.Typowe czynniki powodujące przypadki znoszenia obejmują warunki pogodowe, niewłaściwe uszczelnienie miejsc fumigacji i nieostrożność aplikatorów w pobliżu obszarów innych niż docelowe.W badaniu stwierdzono: „Z powodu narażenia na bezdomne zwierzęta pracownicy rolni i mieszkańcy obszarów rolniczych mają najwyższy wskaźnik zatrucia pestycydami, a głównym zagrożeniem jest fumigacja gleby, powodująca poważne wypadki bezpańskie.Wyniki naszych badań wskazują obszary, w których można ograniczyć interwencje w przypadku odchyleń.
Czy doustne środki antykoncepcyjne w istotny sposób wpływają na estrogenność wody pitnej?W badaniu z 2011 r. dokonano przeglądu literatury na temat różnych źródeł estrogenów w powierzchni, wodzie i wodzie pitnej, aby określić, czy OC są źródłem estrogenów w wodach powierzchniowych, koncentrując się na aktywnych cząsteczkach z OC.Autor odkrył, że zasoby przemysłowe i rolne nie tylko uwalniają estrogen, ale także inne szkodliwe substancje chemiczne, które mogą naśladować estrogen.Związki te zwiększają ogólne zanieczyszczenie estrogenami naszej wody.W badaniu zidentyfikowano pestycydy jako czynnik przyczyniający się do powstawania estrogenów w wodzie.Kilka pestycydów nazywa się ksenoestrogenami.Naśladują estrogen i niszczą układ hormonalny.Badanie „Czy doustne środki antykoncepcyjne w istotny sposób przyczyniają się do zawartości estrogenów w wodzie pitnej?”został opublikowany w Environmental Science and Technology.Przeczytaj wpisy w „Pesticide Removal Daily News” od grudnia 2010 r.
Charakterystyka cyklu miesiączkowego i poziom hormonów rozrodczych u kobiet narażonych na działanie azyny w wodzie pitnej „Badania Środowiskowe” W opublikowanym w 2011 roku raporcie „badano związek pomiędzy ekspozycją na azynę w wodzie pitnej a funkcjonowaniem cyklu miesiączkowego (w tym poziomem hormonów rozrodczych).Relacja kobiet w wieku 18-40 lat żyjących w społecznościach rolniczych odpowiadała na pytania zawarte w ankiecie (n = 102) w przypadku ekstensywnego stosowania atrazyny (Illinois) i niskiego stosowania atrazyny (Vermont).Do analizy hormonu luteinizującego (LH), estradiolu i progesteronu (n=35) dostarcza się dziennik cyklu miesiączkowego (n=67) oraz codzienne próbki moczu.Znaki narażenia obejmują status zamieszkania, wodę z kranu, wodę miejską oraz stężenie atrazyny i chlorotriazyny w moczu oraz szacunkową dawkę spożycia wody.Kobiety mieszkające w Illinois częściej zgłaszają nieregularne cykle miesiączkowe (kurs (OR) = 4,69; 95% przedział ufności (CI)): 1,58-13,95), a przerwa między dwoma miesiącami jest większa niż 6 tygodni (OR = 6,16; 95% CI: 1,29-29,38).Dzienne spożycie > 2 szklanek niefiltrowanej wody ze stanu Illinois zwiększa ryzyko wystąpienia nieregularnych okresów (OR = 5,73; 95% CI: 1,58-20,77).Oszacowana „dawka” r i chlorotriazyny w wodzie wodociągowej jest odwrotnie proporcjonalna do średnich metabolitów estradiolu w środkowej fazie lutealnej.„Dawka” miejskiego stężenia dezyny jest bezpośrednio powiązana z długością okresu folikularnego i odwrotnie proporcjonalna do średniego poziomu metabolitu progesteronu w drugiej fazie lutealnej.Wstępne dowody, które przedstawiliśmy, wskazują, że poziom narażenia na atrazynę jest niższy niż w przypadku MCL amerykańskiej Agencji Ochrony Środowiska (EPA), co jest związane z nieregularnym wydłużaniem się cyklu miesiączkowego.Wydłużenie jest związane ze spadkiem poziomu biomarkerów endokrynnych w cyklu menstruacyjnym niepłodności.”
Ocena ryzyka przedostania się pestycydów traw darniowych do wody pitnej.Uniwersytet Cornell (Cornell University) opublikowany w 2011 r. przeprowadził ocenę ryzyka dla zdrowia ludzkiego wynikającą ze spływu pestycydów z trawników i pól golfowych w 9 lokalizacjach, w których przebywali ludzie, korzystając z programu Destiny i modelu transportu.Stężenia pestycydów 37 pestycydów do darni zarejestrowanych do stosowania na polach golfowych porównano ze standardami wody pitnej… W przypadku torów wodnych zarówno izoproturon, jak i 24-D spowodowały ostre i chroniczne ryzyko w ponad 3 lokalizacjach.Stwierdzono jedynie potencjalne ryzyko związane ze stosowaniem chlorobutanilu na zielonych koszulkach i T-shirtach.MCPA, dione trawy i 24-D stosowane na trawnikach mogą powodować ostre i chroniczne zagrożenia.Najwyższe stężenie acefatu zastosowanego na torach wodnych z ostrym RQ ≥ 0,01 w czterech lokalizacjach było najwyższe, a stężenie oksadiazonu zastosowanego na trawniku z przewlekłym RQ ≥ 0,01 w Houston.Najwyższe stężenie pestycydów jest na torze wodnym, a najniższe na greenie.Największy wpływ zaobserwowano na obszarach o dużych rocznych opadach i długich okresach wegetacyjnych, najmniejszy natomiast na obszarach o niskich opadach.Wyniki te wskazują, że ludzie żyjący na obszarach, na których występują obfite opady deszczu, mogą być narażeni na większe narażenie na pestycydy darniowe zawarte w wodzie pitnej, niż przewidywano w ocenie ryzyka przeprowadzonej przez amerykańską Agencję Ochrony Środowiska.”
Spożycie azotanów a ryzyko raka tarczycy i chorób tarczycy.W badaniu opublikowanym w Epidemiology w 2010 roku zbadano spożycie azotanów w publicznych wodociągach i diecie w kohorcie 21977 starszych kobiet w stanie Iowa.Związek między wejściem a rakiem tarczycy a ryzykiem zgłaszanej przez siebie niedoczynności i nadczynności tarczycy.Zapisali się w 1986 roku i od ponad 10 lat korzystają z tego samego źródła wody.Wyniki wykazały, że u kobiet, które przez ponad pięć lat korzystały z publicznych wodociągów o zawartości azotanów na poziomie 5 miligramów na litr (mg/litr) lub wyższym, ryzyko raka tarczycy było prawie trzykrotnie wyższe.Zwiększone spożycie azotanów w diecie wiąże się ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia tarczycy i występowaniem niedoczynności tarczycy, ale nie z nadczynnością tarczycy.Naukowcy sugerują, że azotany hamują zdolność tarczycy do wykorzystywania jodku, który jest niezbędny do prawidłowego funkcjonowania tarczycy.W epidemiologii opublikowano „Badanie dotyczące spożycia azotanów i ryzyka raka tarczycy i chorób tarczycy”.Przeczytaj wpisy w „Codziennych wiadomościach dotyczących usuwania pestycydów” od lipca 2010 r.
Pestycydy i wady wrodzone w wodach powierzchniowych w Stanach Zjednoczonych Badanie to, opublikowane w Acta Paediatrica w 2009 r., miało na celu sprawdzenie, „czy ryzyko wad wrodzonych u żywo urodzonych dzieci przewidywane w miesiącach, w których występuje najwyższe stężenie pestycydów w wodach powierzchniowych, jest większe…”. stwierdzono, że „wzrost stężenia pestycydów wśród żywo urodzonych dzieci LMP od kwietnia do lipca powoduje większe ryzyko wad wrodzonych u niemowląt znajdujących się w wodach powierzchniowych.Chociaż badanie to nie może wykazać związku przyczynowego między pestycydami a wadami wrodzonymi, to powiązanie może dostarczyć wskazówek na temat wspólnych czynników tych dwóch zmiennych.Przeczytaj wpis „Codzienne wiadomości dotyczące usuwania pestycydów” od kwietnia 2009 r.
Dioksyny zawarte w triklosanie coraz częściej występują w wodzie.W badaniu opublikowanym w 2010 roku przez Environmental Science and Technology zbadano próbki rdzeni osadów, które zawierają skumulowane dane dotyczące zanieczyszczeń z jeziora Pepin w ciągu ostatnich 50 lat.Jezioro Ping jest częścią rzeki Mississippi, 200 km w dół rzeki od Minneapolis-St.Obszar Metropolitalny Pawła.Następnie próbki osadów analizowano pod kątem triklosanu, triklosanu i czterech dioksyn z całej rodziny dioksyn.Naukowcy odkryli, że chociaż w ciągu ostatnich trzydziestu lat poziom wszystkich pozostałych dioksyn spadł o 73–90%, poziom czterech różnych dioksyn pochodzących z triklosanu wzrósł o 200–300%.Przeczytaj codzienny artykuł Beyond Pesticides z maja 2010 r.
Zużycie wody ze studni i choroba Parkinsona na obszarach wiejskich Kalifornii.Badanie z 2009 roku zostało opublikowane w „Environmental Health Perspective” i dotyczyło 26 pestycydów, w szczególności 6 pestycydów.„Wybierajcie je, ponieważ mogą zanieczyszczać wody gruntowe lub są szkodliwe dla wyładowań niezupełnych.Wybrano go i co najmniej 10% naszej populacji było narażonych”.Są to: diazynon, toxrif, propargil, parakwat, dimetoat i metomyl.Narażenie na propprogit jest najściślej powiązane z występowaniem choroby Parkinsona i wiąże się ze wzrostem ryzyka o 90%.Nadal jest używany w Kalifornii, głównie do orzechów, kukurydzy i winogron.Toksyczny rif był kiedyś powszechną substancją chemiczną stosowaną codziennie, co wiąże się z o 87% wyższym ryzykiem choroby Parkinsona.Chociaż w 2001 r. zakazano jego stosowania w budynkach mieszkalnych, nadal jest on powszechnie stosowany w uprawach w Kalifornii.Metomyl zwiększał także ryzyko chorób o 67%.Przeczytaj wpis „Codzienne wiadomości dotyczące usuwania pestycydów” z sierpnia 2009 r.
Odpływy z budynków mieszkalnych są źródłem pestycydów pyretroidowych do strumieni miejskich.Badanie opublikowane w „Environmental Pollution” w 2009 roku dotyczyło „spływu ścieków z obszarów mieszkalnych w pobliżu Sacramento w Kalifornii… przez rok.Pyretroidy są obecne w każdej próbce.Bifentryna występuje w wodzie. Najwyższe stężenie wynosi 73 ng/l, a najwyższe w zawieszonym osadzie 1211 ng/g.Najważniejszym obiektem badań toksykologicznych są pyretroidy, a następnie cypermetryna i cyflutryna.Bifentryna może pochodzić ze spożycia. Mimo że sezonowy przebieg wycieków ze ścieków jest bardziej zgodny z profesjonalnym zastosowaniem jako głównym źródłem do wykorzystania przez pracowników lub zawodowych zwalczających szkodniki.W transporcie pyretroidów do strumieni miejskich spływ wody deszczowej jest ważniejszy niż spływ nawadniający w porze suchej.Silne burze mogą w ciągu 3 godzin odprowadzić do rzek miejskich do 250 części wody bifentryny, co dotyczy również spływu nawadniającego w ciągu 6 miesięcy”.
Toksyczność pyretroidów i pestycydów fosforoorganicznych w dwóch przybrzeżnych zlewniach (Kalifornia, USA) opublikowano w czasopiśmie „Environmental Toxicology and Chemistry” w 2012 roku, w którym badano zmiany stężenia i toksyczności związków fosforoorganicznych i pyretroidów.„Pobrano próbki z dziesięciu lokalizacji w czterech obszarach objętych badaniem.Jeden obszar został objęty oddziaływaniem miasta, a reszta zlokalizowana była na terenach produkcji rolnej.Do oceny toksyczności wody wykorzystano pchłę wodną (Ceriodaphnia dubia), a do oceny toksyczności osadów płaza Hyalella Azteca.Chemia Analiza identyfikacyjna wykazała, że ​​większość zaobserwowanej toksyczności wody można przypisać pestycydom fosforoorganicznym, zwłaszcza toksycznym rif, podczas gdy toksyczność osadów była spowodowana mieszaniną pestycydów pyretroidowych.Wyniki wykazały, że użytkowanie gruntów zarówno rolniczych, jak i miejskich. Przyczynianie się do toksycznego stężenia tych pestycydów w przyległym zlewisku…”
Migdały wykorzystują fosforany organiczne i pyretroidy w dolinie San Joaquin i związane z tym ryzyko dla środowiska.W badaniu z 2012 r. opublikowanym w czasopiśmie Journal of Soils and Sediments wykorzystano bazę danych California Pesticide Use Reports w celu określenia trendu stosowania organicznego fosforu (OP) i pyretroidów w migdałach w latach 1992–2005. Stosowanie pestycydów OP w dowolnej ilości w migdałach ma został zmniejszony.Stwierdzono jednak, że skutki stosowania pestycydów pyretroidowych są odwrotne.W tym badaniu pyretroidy są mniej szkodliwe dla środowiska niż OP.Wyniki pokazują, że „stosowanie pestycydów w intensywnym rolnictwie i związane z tym ryzyko dla środowiska mają negatywny wpływ na różnorodność biologiczną”.
Wykrycie insektycydu neonikotynoidowego imidaklopridu w wodach powierzchniowych trzech obszarów rolniczych w Kalifornii, USA, 2010-2011. W badaniu z 2012 r. opublikowanym w Biuletynie Zanieczyszczenia Środowiska i Toksykologii z 2012 r. zebrano trzy obszary rolne w Kalifornii. 75 próbek wód powierzchniowych w dystrykcie oraz Analizowano insektycyd „neonikotynoidowy” imidachlopryd.Próbki pobrano podczas stosunkowo suchego sezonu irygacyjnego w Kalifornii w latach 2010 i 2011. Imidaklopryd wykryto w 67 próbkach (89%).Stężenie przekroczyło normę 1,05 μg/l (19%) dla przewlekłych bezkręgowych organizmów wodnych w 14 próbkach Agencji Ochrony Środowiska Stanów Zjednoczonych (EPA).Stężenia są również na ogół wyższe niż podobne wytyczne dotyczące toksyczności ustalone dla Europy i Kanady.Wyniki pokazują, że imidachlopryd zwykle migruje w inne miejsca i zanieczyszcza wody powierzchniowe, a jego stężenie może szkodzić organizmom wodnym po zastosowaniu w nawadnianych warunkach rolniczych w Kalifornii.”
Poziom środka grzybobójczego chlortalidonu i kortykosteronu u płazów, odporność i śmiertelność są nieliniowe.Badanie opublikowane w „Environmental Health View” w 2011 roku wykazało, że chlorotalonil, najpopularniejszy środek grzybobójczy w Stanach Zjednoczonych, w małych dawkach może również zabić żaby.Według naukowców zanieczyszczenia chemiczne są uważane za drugie co do wielkości zagrożenie dla gatunków wodnych i płazów w Stanach Zjednoczonych.Ponieważ wiele ważnych układów płazów jest podobnych do ludzi, badacze uważają, że płazy mogą stanowić niewykorzystany model do badania wpływu substancji chemicznych w środowisku na zdrowie ludzi, dlatego postanowili ilościowo określić reakcję płazów na chlorotalonil.Przeczytaj wpis „Codzienne wiadomości dotyczące usuwania pestycydów” z kwietnia 2011 r.
Wpływ technologii zwalczania mrówek na spływ i skuteczność pestycydów W badaniu opublikowanym w 2010 roku w Pest Management Science badano spływ mrówek wokół domów (zwłaszcza spraye bifentryną lub fipronilem).„W 2007 r. średnie stężenie bifentryny w sprayu w wodzie do nawadniania wyniosło 14,9 mikrog L (-1) 1 tydzień po zabiegu i 2,5 mikrog L (-1) po 8 tygodniach. Jest wystarczająco wysokie.Działa toksycznie na wrażliwe organizmy wodne.Natomiast po 8 tygodniach leczenia granulatem bifentryny nie wykryto jej stężenia w wodzie spływającej.Średnie stężenie fipronilu stosowanego w postaci aerozolu obwodowego po leczeniu wynosiło 4,2 mikrograma L (-1) przez 1 tydzień i 0,01 mikrograma L (-1) po 8 tygodniach.Pierwsza wartość wskazuje również, że może być wrażliwy na organizmy.W 2008 r. wykorzystanie obszarów wolnych od oprysków i peryferyjne zastosowanie przepływu igłowego zmniejszyło spływ pestycydów.
Transport pestycydów w spływie powierzchniowym z użytków zielonych: związek między właściwościami pestycydów a transportem publicznym.Badanie opublikowano w czasopiśmie Environmental Toxicology and Chemistry w 2010 roku. Eksperyment miał na celu „zmierzenie murawy pod kątem ilości pestycydów w ściekach z torów golfowych” i lepsze poznanie czynników wpływających na dostępność środków chemicznych i transportu masowego.Przy zakupie na rynku stosuje się trujący rif, fluoroacetonitryl, kwas metakrylowy (MCPP), sól dimetyloaminową kwasu 2,4-dichlorofenoksyoctowego (2,4-D) lub 1% do 23% dikamby przed symulowanym wytrącaniem (62 + /- 13 mm), preparat pestycydu nanoszono z szybkością znakowania 23 +/- 9 godzin.Różnica czasu pomiędzy wysiewem z użyciem rdzenia zębatego a opadem nie wpływa znacząco na odpływ ani na zawartość procentową zastosowanych środków chemicznych w odpływie.Z wyjątkiem trującej rif, wszystkie interesujące substancje chemiczne wykryto w początkowej próbce spływu i całym spływie.Mapy chemiczne tych pięciu pestycydów są zgodne z trendem klasyfikacji mobilności związanym ze współczynnikiem podziału węgla organicznego w glebie (K(OC)).Dane zebrane w ramach tego badania dostarczają informacji na temat transportu substancji chemicznych w spływie darni, które można wykorzystać do modelowania symulacji w celu przewidywania potencjału zanieczyszczeń ze źródeł niepunktowych i szacowania zagrożeń ekologicznych.”
Atrazyna wywołuje całkowitą feminizację i kastrację chemiczną u samców żab afrykańskich (Xenopus laevis).Badanie to, opublikowane w Proceedings of the National Academy of Sciences w 2010 roku, „dowodzi skutków reprodukcyjnych atrazyny u dorosłych płazów.Obydwa samce narażone na działanie rdezyny ulegają demaskacji (kastracja chemiczna). Ponownie doszło do pełnej feminizacji w dorosłe samice.10% narażonych genetycznych samców rozwinęło się w funkcjonalne samice, które kojarzą się z nienarażonymi samcami i składają jaja z jajami.Samce narażone na działanie radiksyny cierpią na obniżony poziom testosteronu, wielkość gruczołów rozrodczych jest zmniejszona, rozwój krtani jest demęski/feminizowany, zachowania godowe są zahamowane, spermatogeneza jest zmniejszona i płodność jest zmniejszona.To badanie „Atrazyna wywołała powstanie samic samców żab afrykańskich (Xenopus laevis), opublikowane w „Chemistry and Chemical Castration”.Przeczytaj codzienny artykuł wykraczający poza pestycydy z marca 2010 r.
Trwałość triklosanu w oczyszczalniach ścieków i jego potencjalne toksyczne działanie na biofilmy rzeczne.W badaniu opublikowanym w Aquatic Toxicology w 2010 roku zbadano wpływ triklosanu odprowadzanego z śródziemnomorskich oczyszczalni ścieków na glony i bakterie..„Do badania krótkotrwałego wpływu triklosanu na glony i bakterie w biofilmie wykorzystuje się zestaw kanałów eksperymentalnych (od 0,05 do 500 µgL-1).Stężenie triklosanu w stosunku do środowiska prowadzi do wzrostu śmierci bakterii, a stężenie niepowodujące efektu (NEC) wynosi 0,21 µgL-1.Przy najwyższym badanym stężeniu martwe bakterie stanowiły 85% ogólnej liczby bakterii.Triklosan jest bardziej toksyczny dla bakterii niż glony.Wraz ze wzrostem stężenia triklosanu (NEC = 0,42 μgL-1) wydajność fotosyntezy zostaje zahamowana, a niefotochemiczny mechanizm wygaszania ulega osłabieniu.Wzrost stężenia triklosanu wpływa również na żywotność komórek okrzemek.Toksyczność dla alg może wynikać z pośredniego wpływu na toksyczność biofilmu, ale jest obserwowana we wszystkich punktach końcowych związanych z algami. Wyraźny i stopniowy spadek wyników wskazuje na bezpośrednie działanie środka grzybobójczego.Toksyczność wykryta na składnikach innych niż docelowe współistniejących w biofilmie, zdolność triklosanu do przetrwania w procesie oczyszczania ścieków oraz wyjątkowa zdolność niskiego rozcieńczania systemu śródziemnomorskiego Znaczenie toksyczności triklosanu wykracza poza bakterie w siedliskach wodnych .”
Insektycydy pyretroidowe w strumieniach łososi w miastach północno-zachodniego Pacyfiku opublikowano w „Environmental Pollution” w 2010 r., „Sediments in Oregon and Washington State… aby określić aktualne zastosowanie pyretroidowych insektycydów na obszarach mieszkalnych. Czy insektycydy docierają do siedlisk wodnych i czy ich stężenia są wysoce toksyczne” dla wrażliwych bezkręgowców.Około jedna trzecia z 35 próbek osadów zawierała mierzalne pyretroidy.Jeśli chodzi o toksyczność organizmów wodnych, bifentryna jest pyretroidem, który budzi największe obawy, co potwierdzają wcześniejsze badania w innych miejscach.”
Atrazyna zmniejsza reprodukcję tłustych ryb (Pimephales promelas).W badaniu opublikowanym w 2010 roku w czasopiśmie toksykologii wodnej eksponowano tłuste ryby na działanie atrazyny i obserwowano wpływ tej substancji na produkcję jaj, nieprawidłowości w tkankach i poziom hormonów.W warunkach poniżej wytycznych EPA dotyczących jakości wody ryby poddaje się działaniu stężeń od 0 do 50 mikrogramów na litr desyny przez okres do 30 dni.Naukowcy odkryli, że atrazyna zakłóca normalny cykl rozrodczy, a ryby nie składają tylu jaj po wystawieniu na działanie atrazyny.W porównaniu z rybami nienarażonymi, całkowita produkcja jaj u ryb narażonych na działanie atrazyny była niższa w ciągu 17–20 dni po ekspozycji.Ryby narażone na działanie atrazyny składały mniej jaj, a tkanki rozrodcze zarówno samców, jak i samic były nieprawidłowe.Przeczytaj „Daily News Beyond Pestycydy”, czerwiec 2010 r.
Wpływ nanocząstek na zarodki tłustych ryb czarnogłowych.Badanie opublikowane w Ecotoksykologii w 2010 roku wystawiło rybę czarnogłową na działanie zawieszonych lub mieszanych roztworów nanocząstek o różnym stężeniu przez 96 godzin na kilku etapach rozwoju.Kiedy nanosrebro opadło, toksyczność roztworu zmniejszyła się kilkakrotnie, ale nadal powodowała deformację małych ryb.Niezależnie od leczenia ultradźwiękowego nanosrebro może powodować nieprawidłowości, w tym krwotok i obrzęk głowy, a ostatecznie śmierć.Naukowcy odkryli, że nanosrebro poddane sonikacji lub zawieszone w roztworze jest toksyczne, a nawet śmiertelne dla jadowitych rybek.Gruba ryba to rodzaj organizmu powszechnie stosowanego do pomiaru toksyczności dla organizmów wodnych.Przeczytaj codzienny artykuł wykraczający poza pestycydy z marca 2010 r.
Jakościowa metaanaliza ujawnia spójny wpływ radix na ryby słodkowodne i płazy.W badaniu z 2009 roku opublikowanym w „Environmental Health Perspective” przeanalizowano ponad 100 badań naukowych przeprowadzonych na 100 radixach.Naukowcy odkryli, że Tianjin ma subletalny, pośredni wpływ na ryby i płazy, zwłaszcza niszcząc odporność., Hormony i układ rozrodczy.„Atrazyna zmniejszała wielkość metamorfozy lub była bliska metamorfozy w 15 z 17 badań i 14 z 14 gatunków.Atrazyna poprawiła działanie płazów i ryb w 12 z 13 badań.W 6 z 7 badań w 6 z 7 badań zaobserwowano zmniejszenie zachowań przeciw drapieżnikom, a także zmniejszoną zdolność węchową ryb do płazów.Zmniejszenie 13 punktów końcowych dotyczących funkcji układu odpornościowego i 16 punktów końcowych związanych z infekcją wiązało się ze zmniejszeniem. W 7 z 10 badań deflux zmienił co najmniej jeden aspekt morfologii gonad i nadal wpływał na czynność gonad.W 2 z 2 badań spermatogeneza uległa zmianie w 7 badaniach.W 6 badaniach zmieniono stężenie hormonów płciowych.Atrazyna nie miała wpływu na witellogeninę w 5 badaniach, a aromatazę dodano tylko w 1 z 6 badań.”Przeczytaj „Agrochemical Daily News”, październik 2009.
Zanieczyszczenia organohalogenowe i metabolity w mózgach delfinów w zachodnim północnym Atlantyku.Raport z badań opublikowany w „Environmental Pollution” w 2009 roku zidentyfikował kilka substancji zanieczyszczających, w tym pestycydy chloroorganiczne (OC), polichlorowane bifenyle (PCB), hydroksylowane PCB (OH-PCB), metylosulfonylowe PCB (MeSO2-PCB, polibromowany eter difenylowy (PBDE) płomień opóźniacze i OH-PBDE znajdują się w płynie mózgowo-rdzeniowym i istocie szarej móżdżku kilku ssaków morskich, w tym delfina zwyczajnego, delfina atlantyckiego białolicy i fok szarych. Naukowcy odkryli, że stężenie PCB jest zaskakująco wysokie stężenie PCB w szarym, zamkniętym płynie mózgowo-rdzeniowym wynosi jedną część na milion. Przeczytaj dziennik Beyond Pesticides z maja 2009 r.
W latach 1995–2004 biseksualność była powszechna u labraksa amerykańskiego (Micropterus spp.).Badanie z 2009 roku, opublikowane w Aquatic Toxicology, oceniało biseksualność wśród ryb słodkowodnych w dziewięciu zlewniach w Stanach Zjednoczonych.„Oocyty jąder (głównie jądra męskie zawierające żeńskie komórki rozrodcze) są najczęstszą obserwowaną formą stosunku płciowego, chociaż zbadano podobną liczbę samców (n = 1477) i samic (n = 1633) ryb.Biseksualność stwierdzono u 3% ryb.Spośród 16 zbadanych gatunków, w 111 lokalizacjach stwierdzono status płciowy u 4 gatunków (25%) i 34 ryb (31%).Biseksualizm nie występuje u wielu gatunków w tym samym miejscu, ale najczęściej występuje u okonia wielkogębowego (Micropterus salmoides; samce 18%) i basu małogębowego (M. dolomieu; samce 33%).Udział ryb biseksualnych w każdej części okonia wielkogębowego wynosi 8–91%, a okonia małogębowego 14–73%.W południowo-wschodnich Stanach Zjednoczonych częstość występowania biseksualizmu jest najwyższa, w Apalachicola Sa Biseksualne okonie wielkogębowe występują we wszystkich miejscach w dorzeczach rzek Fanner i Xiaojian.Niezależnie od tego czy obserwuje się biseksualność, rtęć całkowitą, trans-HCB, p, p'-DDE, p, p'-DDD i PCB. Jest to najczęściej wykrywana substancja zanieczyszczająca chemicznie we wszystkich lokalizacjach.”
Szereg substancji zanieczyszczających: Jak mieszaniny pestycydów o niskim stężeniu wpływają na społeczności wodne.Ten raport badawczy opublikowany w Oecologia w 2009 roku „bada, jak zastosować pięć pestycydów (malation, karbaryl, trujący rif, diazinon i endosulfan) i pięć herbicydów (glifosat, atrazyna, acetochlor), niskie stężenie (2-16 ppb) alachloru, alachloru i 2,4-D) Będzie oddziaływać na zbiorowiska wodne składające się z zooplanktonu, fitoplanktonu, epifitów i płazów larwalnych (żaba drzewna szara, żaba drzewna, lampart pstrokaty i żaba lampartowa, Rana pipiens).Użyłem mediów zewnętrznych i sprawdziłem każdy pestycyd osobno. Mieszankę pestycydów, mieszaninę herbicydów i mieszaninę wszystkich dziesięciu pestycydów.
Toksyczność dwóch insektycydów dla organizmów niejądrowych w Kalifornii, USA i jej związek ze spadkiem liczby płazów.Badanie opublikowane w 2009 roku w „Environmental Toxicology and Chemistry” dotyczyło dwóch najczęściej stosowanych środków owadobójczych w środkowej Kalifornii.Czynniki owadobójcze – przewlekła toksyczność rifu i endosulfanu.Larwy żaby drzewnej (Pseudacris regilla) i żaby żółtonogiej (Rana boylii), płazów, zmniejszyły populację i żyją i rozmnażają się na łąkach wokół Sierra Nevada.Naukowcy wystawili larwy na działanie pestycydów od 25. do 26. stadium Gosnera poprzez metamorfozę.Szacunkowe średnie stężenie śmiertelne (LC50) toksycznego rif wynosi 365 ″ g/l u regilli i 66,5 ″ g/l dla R. boylii.Naukowcy odkryli, że endosulfan jest bardziej toksyczny w przypadku obu zatruć niż zatrucia rif, a po wystawieniu na działanie wysokich stężeń endosulfanu rozwój obu gatunków jest nieprawidłowy.Endosulfan wpłynął również na tempo wzrostu i rozwoju dwóch gatunków.Przeczytaj „Agrochemical Daily News”, lipiec 2009.
Matczyne przenoszenie ksenobiotyków i jego wpływ na larwalne okonie pręgowane u ujścia rzeki San Francisco.Badanie z 2008 roku opublikowane w PNAS wykazało, że „8-letnie wyniki badań terenowych i laboratoryjnych wskazują, że labraks nie spełniał norm na wczesnym etapie życia u ujścia rzeki San Francisco.Śmiertelne zanieczyszczenia odsłoniły ujście rzeki, a liczba ludności stale spada od początkowego załamania w latach 70. XX wieku.We wszystkich próbkach jaj ryb zebranych w rzece wykryto biologiczne PCB, polibromowane etery difenylowe i obecnie stosowane pestycydy.Technologia wykorzystująca zasadę bezstronnej stereologii pozwala wykryć zmiany rozwojowe, które wcześniej były niewidoczne standardowymi metodami.W larwach ryb zebranych z rzek zaobserwowano nieprawidłowe wykorzystanie żółtka, nieprawidłowy rozwój mózgu i wątroby oraz ogólny wzrost.
Reakcja społeczności i ekosystemów na pulsacyjne zakłócenia pestycydami w ekosystemach słodkowodnych.W badaniu opublikowanym w Ecotoksykologii w 2008 roku wykorzystano zewnętrzne środowiska wodne do określenia wpływu popularnego pestycydu Sevin i aktywnego składnika karbaryl na plankton słodkowodny. Wpływ sieci troficznej.„Oprócz stężenia tlenu monitorowaliśmy reakcję mikroorganizmów, zbiorowisk fitoplanktonu i zooplanktonu.Wkrótce po zastosowaniu Sevina stężenie karbarylu osiągnęło swój szczyt i szybko uległo degradacji, a po 30 dniach nie stwierdzono żadnej różnicy w leczeniu.W leczeniu pulsacyjnym plankton. Liczebność, różnorodność, liczebność i stężenie tlenu u zwierząt spadły, natomiast wzrosła liczebność fitoplanktonu i mikroorganizmów.W porównaniu z zaletami widłonogów w pozostałych trzech zabiegach, zooplankton poddany zabiegowi o wysokiej zawartości pestycydów składał się głównie z wrotków.Chociaż wiele cech zbiorowisk i ekosystemów wykazuje oznaki regeneracji w ciągu 40 dni po zniszczeniu przez pestycydy pulsacyjne, nadal istnieją istotne i znaczące różnice w zbiorowiskach drobnoustrojów, fitoplanktonu i zooplanktonu po degradacji pestycydów.
Nieprzewidziana seria wydarzeń: śmiertelny wpływ pestycydów na żaby w stężeniach subletalnych.W badaniu opublikowanym w „Ecology Applications” w 2008 r. „badano, jak stosować niskie stężenia w różnych ilościach, czasie i dawkach (10–250 mikrogramów/litr) powszechnie występującego na świecie środka owadobójczego (malationu).Częstotliwość dotyczyła zbiorowisk wodnych zawierających zooplankton, fitoplankton, rośliny wodne i larwy płazów (wyhodowane w dwóch gęstościach) przez 79 dni.Wszystkie metody stosowania prowadzą do redukcji zooplanktonu, co uruchamia kaskadę troficzną, w której fitoplankton namnaża się w dużych ilościach.W przypadku niektórych zabiegów konkurujące epifity następnie zanikają.Zmniejszony wpływ roślin wodnych na żaby (żaby) Czas metamorfozy Rana pipiens ma niewielki wpływ.Jednak żaba lamparta (Rana pipiens) metamorfozuje dłużej, a ich wzrost i rozwój są znacznie ograniczone.Wysychanie środowiska prowadzi do późniejszej śmierci.Dlatego malation (szybki rozkład) nie zabił bezpośrednio płazów, ale wywołał reakcję kaskadową troficzną, która pośrednio doprowadziła do śmierci dużej liczby płazów.Ważne jest, aby powtarzać aplikację przy najniższym stężeniu (7 razy w tygodniu, za każdym razem 10 µg/l). „Zabieg wyciskowy”) ma 25-krotnie większy wpływ na wiele zmiennych reakcji niż pojedyncza aplikacja „impulsowa”.Wyniki te są ważne nie tylko ze względu na to, że malation jest najczęściej stosowanym pestycydem, ale także występuje na terenach podmokłych.A ponieważ podstawowy mechanizm kaskady troficznej jest wspólny dla wielu pestycydów, daje to ludziom możliwość przewidywania wielu pestycydów.Pestycydy wpływają na zbiorowiska wodne i populacje larw płazów.
Zidentyfikuj główne czynniki stresogenne wpływające na makrobezkręgowce w rzece Salinas (Kalifornia, USA): względny wpływ pestycydów i cząstek zawieszonych.Badanie przeprowadzone w 2006 roku na temat płazów, chrząszczy i et al. zostało opublikowane w czasopiśmie Environmental Pollution.Przeprowadzono badania w celu ustalenia, które stresory najprawdopodobniej powodują toksyczność i występują w rzece California.„Aktualne badania pokazują, że w porównaniu z osadami zawieszonymi w rzece Salinas pestycydy są ważniejszym źródłem ostrego stresu dla makrobezkręgowców”.
Po wystawieniu na działanie niskich, ekologicznie istotnych dawek herbicydu atrazyny, hermafrodyty, demęskie żaby opublikowano w Proceedings of the National Academy of Sciences w 2002 roku. W badaniu tym zbadano wpływ atrazyny na afrykańską żabę szponiastą (Xenopus laevis).) Wpływ rozwoju seksualnego.Larwy zanurza się w atrazynie (0,01–200 ppb) przez cały okres rozwoju larwy.Podczas metamorfozy sprawdzaliśmy histologię gonad i wielkość krtani.Atrazyna (> lub = 0,1 ppb) powoduje hermafrodytę i zatwardza ​​gardło nagich mężczyzn (> lub = 1,0 ppb).Dodatkowo sprawdziliśmy poziom testosteronu w osoczu dojrzałych płciowo mężczyzn.Po ekspozycji na 25 ppb atrazyny poziom testosteronu u samców X. laevis spadł 10-krotnie.Postawiliśmy hipotezę, że atrazyna będzie indukować aromatazę i promować konwersję testosteronu do estrogenu.To zniszczenie produkcji steroidów może wyjaśniać demaskulinizację męskiej krtani i powstawanie hermafrodytyzmu.Skuteczny zgodnie z bieżącym badaniem. Poziom narażenia jest realistyczny, co wskazuje, że inne płazy narażone na działanie atrazyny na wolności mogą być zagrożone zaburzeniami rozwoju płciowego.Ta szeroka gama związków i innych środowiskowych substancji zaburzających funkcjonowanie układu hormonalnego może być czynnikiem powodującym spadek liczebności płazów na świecie.”
Kontakt|Wiadomości i media|Mapa witryny ManageSafe™|Zmień narzędzie|Prześlij raport o incydencie z pestycydami|Portal pestycydów|Polityka prywatności|Przesyłaj wiadomości, badania i historie