Czerwona zgnilizna jest ważną chorobą przechowalniczą ziemniaków.Jest wywoływana przez patogen przenoszony przez glebę Phytophthora, Phytophthora i występuje na obszarach uprawy ziemniaków na całym świecie.
Patogen ten rozmnaża się w nasyconej glebie, dlatego choroba jest zwykle związana z nisko położonymi polami lub obszarami słabo osuszonymi.Częstość występowania choroby jest najwyższa w temperaturach od 70°F do 85°F.
Możesz nie zauważyć różowej zgnilizny przed zbiorami lub przechowywaniem bulw, ale zaczyna się ona na polu.Infekcje zwykle mają swój początek w przyczepach stóp, ale mogą również wystąpić w oczach lub ranach.Różowa zgnilizna może również przenosić się z bulw na bulwy podczas przechowywania.
Podobnie jak patogeny zarazy późnej (Phytophthora infestans) i wycieku (Pythium lethal), patogen gnijący na różowo jest grzybopodobnym lęgniowcem, a nie „prawdziwym” grzybem.
Dlaczego powinno nas to obchodzić?Ponieważ chemiczne zwalczanie patogenów grzybowych na ogół nie ma zastosowania w przypadku lęgniowców.Ogranicza to możliwości kontroli chemicznej.
Najczęściej stosowanymi grzybobójcami lęgniowców do leczenia różowej zgnilizny są mefenfloksacyna (taka jak Ridomil Gold firmy Syngenta, Ultra Flourish firmy Nuffam) i metalaksyl (taki jak MetaStar firmy LG Life Sciences).Metalaksyl jest również znany jako metalaksyl-M, który jest chemicznie podobny do metalaksylu.
Etykieta kwasu fosforowego sugeruje różne czasy i metody stosowania.Na północno-zachodnim wybrzeżu Pacyfiku zalecamy stosowanie trzech do czterech liści, zaczynając od wielkości bulwy i wielkości narożnika.
Kwas fosforowy można również zastosować jako zabieg pozbiorczy, po wejściu bulw do magazynu.Inne środki grzybobójcze stosowane do zwalczania różowej zgnilizny to fentrazon (na przykład Ranman z Summit Agro), oksatipiryna (na przykład Orondis z Syngenta) i flufentrazon (na przykład Valent USA Presidio).
Przeczytaj uważnie etykietę produktu i skonsultuj się z lokalnymi ekspertami w sprawie najlepszej ceny i harmonogramu w Twojej okolicy.
Niestety, niektóre Rhodopseudomonas są odporne na metalaksyl.Lekooporność została potwierdzona na obszarach uprawy ziemniaków w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie.Oznacza to, że niektórzy hodowcy mogą potrzebować rozważyć inne metody zwalczania różowej zgnilizny, takie jak zastosowanie kwasu fosforowego.
Skąd wiesz, czy w Twoim gospodarstwie znajdują się izolaty różowej zgnilizny odporne na metalaksyl?Przekaż próbkę bulwy do laboratorium diagnostyki roślin i poproś o wykonanie testu wrażliwości na metalaksyl – bulwa powinna wykazywać objawy różowej zgnilizny.
Przeprowadzono badania na niektórych obszarach w celu określenia częstości występowania lekoopornej różowej zgnilizny.W tym roku przeprowadzimy ankietę w Waszyngtonie, Oregonie i Idaho.
Prosimy hodowców z północno-zachodniego Pacyfiku, aby podczas zbiorów lub kontroli przechowywania zwracali uwagę na objawy różowej zgnilizny, a jeśli zostaną znalezione, przesłali je do nas.Usługa ta jest bezpłatna, gdyż koszt badania pokrywany jest z grantu Northwest Potato Research Association.
Carrie Huffman Wohleb jest profesorem nadzwyczajnym/ekspertem regionalnym w dziedzinie upraw ziemniaków, warzyw i nasion na Washington State University.Zobacz wszystkie historie autora tutaj.