Losy chemicznej ochrony roślin dla środowiska były szeroko badane w regionach umiarkowanych, ale nie w regionach tropikalnych.W Kolumbii pomidory są ważnym towarem charakteryzującym się nadmiernym stosowaniem chemicznych środków ochrony roślin.Jednakże los środowiskowy chemicznych środków ochrony roślin nie został jeszcze określony.W drodze bezpośredniego pobierania próbek z pola i późniejszej analizy laboratoryjnej zbadano pozostałości 30 chemicznych środków ochrony roślin w próbkach owoców, liści i gleby, a także pozostałości 490 pestycydów w wodzie i osadach dwóch obszarów uprawy pomidorów na otwartej przestrzeni i w szklarni.Za pomocą chromatografii cieczowej lub chromatografii gazowej połączonej ze spektrometrią mas.
Łącznie wykryto 22 chemiczne środki ochrony roślin.Wśród nich najwyższa zawartość tiabendazolu w owocach (0,79 mg kg -1), indoksakarbu (24,81 mg kg -1) w liściach i chrząszczu w glebie (44,45 mg kg -1). Największe stężenie.W wodzie i osadzie nie wykryto żadnych pozostałości.W 66,7% próbek wykryto co najmniej jeden chemiczny środek ochrony roślin.W owocach, liściach i glebie tych dwóch regionów powszechnie występują beettryna metylowa i beettryna.Ponadto siedem chemicznych środków ochrony roślin przekroczyło NDP.Wyniki wykazały, że obszary środowiskowe andyjskich obszarów charakteryzujących się wysokimi plonami pomidorów, głównie w systemach uprawy w glebie i na wolnym powietrzu, charakteryzują się dużą obecnością i powinowactwem do chemicznych środków ochrony roślin.
Arias Rodríguez, Luis i Garzón Espinosa, Alejandra i Ayarza, Alejandra i Aux, Sandra i Bojacá, Carlos.(2021).Losy środowiskowe pestycydów na obszarach uprawy pomidorów na wolnym powietrzu i w szklarniach w Kolumbii.Postęp ekologiczny.3.100031.10.1016/j.envadv.2021.100031.