1. ပိုးမွှား- အင်းဆက်များ၏ အခြေခံအရေအတွက်ကို လျှော့ချရန်အတွက် ကောက်ရိုးများကို ကြေမွပြီး လယ်သို့ပြန်ပို့ပါ။ဆောင်းရာသီတွင် အရွယ်ရောက်ပြီးသူများသည် ပေါ်ပေါက်လာချိန်အတွင်း ဆွဲဆောင်မှုရှိသော ပိုးသတ်ဆေးမီးချောင်းများဖြင့် ပိတ်မိနေပါသည်။နှလုံး၏အရွက်အဆုံးတွင် Bacillus thuringiensis နှင့် Beauveria bassiana ကဲ့သို့သော ဇီဝပိုးသတ်ဆေးများကို ဖြန်းပါ သို့မဟုတ် tetrachlorantraniliprole၊ chlorantraniliprole၊ beta-cyhalothrin နှင့် Emamectin benzoate ကဲ့သို့သော ပိုးသတ်ဆေးများကို အသုံးပြုပါ။

2. မြေအောက်ပိုးမွှားများနှင့် ပိုးမွှားများ၊ aphids, planthoppers, beet armyworm, armyworm, cotton bollworm နှင့် အခြားသော ပျိုးပင်အဆင့်ပိုးမွှားများ- thiamethoxam, imidacloprid, chlorantraniliprole, cyantraniliprole စသည်တို့ပါရှိသော မျိုးစေ့အပေါ်ယံပိုင်း အေးဂျင့်များကို အသုံးပြုပါ။

3. ပြောင်းဖူးအစွပ်အဖျား- ရောဂါခံနိုင်ရည်ရှိသောမျိုးများကို ရွေးချယ်၍ ကျိုးကြောင်းဆီလျော်စွာ ထူထပ်စွာ စိုက်ပျိုးပါ။ရောဂါ၏အစောပိုင်းအဆင့်တွင်၊ ပင်စည်အောက်ခြေရှိ အရွက်အဖုံးများကို အခွံခွာပြီး ဇီဝပိုးသတ်ဆေး Jinggangmycin A ကို ဖြန်းပါ သို့မဟုတ် Sclerotium၊ Diniconazole နှင့် Mancozeb ကဲ့သို့သော မှိုသတ်ဆေးများကို အသုံးပြု၍ ဖြန်းကာ 7 မှ 10 တစ်ကြိမ် ထပ်မံဖြန်းပါ။ ရောဂါပေါ် မူတည်၍ ရက်၊

4. ပြောင်းဖူးမှော်များ- စပါးပန်းပွင့်ချိန်ကာလတွင်၊ aphid အပွင့်၏အစောပိုင်းအဆင့်တွင် thiamethoxam, imidacloprid, pymetrozine နှင့် အခြားဓာတုပစ္စည်းများကို ဖြန်းပါ။