(პესტიციდების გარდა, 2019 წლის 1 ოქტომბერი) „ქიმიოსფეროში“ გამოქვეყნებული კვლევის მიხედვით, ხშირად გამოყენებულ ფუნგიციდებს შეუძლიათ გამოიწვიონ ტროფიკული კასკადური რეაქცია, რაც იწვევს წყალმცენარეების ჭარბ ზრდას.მიუხედავად იმისა, რომ შეერთებულ შტატებში პესტიციდების კონტროლის ამჟამინდელი პროცედურები ფოკუსირებულია პესტიციდების მწვავე ტოქსიკურობაზე და შეიძლება განიხილოს ზოგიერთი ქრონიკული ეფექტი, ამ კვლევაში აღწერილი რეალურ სამყაროში არსებული სირთულე არ არის განხილული.ჩვენს შეფასებაში არსებული ხარვეზები არა მარტო ცალკეულ სახეობებზე, არამედ მთელ ეკოსისტემაზეც მოიტანს სერიოზულ უარყოფით შედეგებს.
მკვლევარებმა გამოიკვლიეს, თუ როგორ აკონტროლებენ სოკოვანი პარაზიტები, სახელწოდებით ქიტრიდები, ფიტოპლანქტონის ზრდას.მიუხედავად იმისა, რომ ქიტრიდის ზოგიერთი შტამი ცნობილია ბაყაყის სახეობებზე მათი ზემოქმედებით, ზოგი რეალურად წარმოადგენს მნიშვნელოვან გაჩერებას ეკოსისტემაში.
IGB-ის მკვლევარმა, დოქტორმა რამსი აღამ თქვა: „ციანობაქტერიების ინფიცირებით, პარაზიტული სოკოები შეზღუდავს მათ ზრდას, რითაც ამცირებს ტოქსიკური წყალმცენარეების აყვავების წარმოქმნას და ინტენსივობას“.„მიუხედავად იმისა, რომ ჩვენ ჩვეულებრივ დაავადებას უარყოფით ფენომენად მივიჩნევთ, პარაზიტები მნიშვნელოვანია წყლის ეკოლოგიისთვის. სისტემის გამართული ფუნქციონირება ძალიან მნიშვნელოვანია და ამ შემთხვევაში შესაძლოა დადებითი გავლენაც მოახდინოს.მკვლევარებმა დაამატეს, რომ ფუნგიციდით გამოწვეულმა დაბინძურებამ შეიძლება ხელი შეუშალოს ამ ბუნებრივ პროცესს.
ლაბორატორიულ გარემოში, სასოფლო-სამეურნეო ფუნგიციდები პენბუტაკონაზოლი და აზოქსისტრობინი გამოკვლეული იქნა ციანობაქტერიების წინააღმდეგ, რომლებიც ინფიცირებული იყო ჩილისა და ტოქსიკური ყვავილით.ასევე შეიქმნა საკონტროლო ჯგუფი ეფექტების შესადარებლად.კონცენტრაციებში, რომლებიც შეიძლება მოხდეს რეალურ სამყაროში, ორი ფუნგიციდის კონტაქტი გამოიწვევს ფილარიული პარაზიტების ინფექციების მნიშვნელოვან შემცირებას.
ეს შედეგები მიუთითებს, რომ ფუნგიციდების გამოყენებამ შეიძლება ხელი შეუწყოს მავნე წყალმცენარეების ზრდას სოკოვანი პათოგენების ინჰიბირებით და სოკოვანი პათოგენები აკონტროლებენ მათ ზრდას.
ეს არ არის პირველი შემთხვევა, როდესაც პესტიციდები მონაწილეობენ მავნე წყალმცენარეების გამრავლებაში.2008 წელს ჟურნალ Nature-ში გამოქვეყნებულმა კვლევამ აჩვენა, რომ ჰერბიციდს ატრიაზინს შეუძლია პირდაპირ მოკლას თავისუფალი პლანქტონური წყალმცენარეები, რითაც იწვევს მიმაგრებული წყალმცენარეების უკონტროლო ზრდას.ამ კვლევაში მკვლევარებმა აღმოაჩინეს სხვა ზემოქმედება ეკოსისტემის დონეზე.მიმაგრებული წყალმცენარეების ზრდა იწვევს ლოკოკინების პოპულაციის ზრდას, რომლებსაც შეუძლიათ ამფიბიების პარაზიტების დაინფიცირება.შედეგად, ლოკოკინების მეტი რაოდენობა და პარაზიტების უფრო მაღალი დატვირთვა იწვევს ადგილობრივ ბაყაყების პოპულაციაში ინფექციის მაღალ მაჩვენებელს, რაც იწვევს პოპულაციის შემცირებას.
Beyond Pesticides-ი მუშაობს პესტიციდების გამოყენების გაუგებარი, მაგრამ კრიტიკული ეკოსისტემის დონეზე ეფექტების შესახებ ცნობიერების ამაღლებაზე.როგორც გასულ კვირას გამოქვეყნებულ კვლევაში ავღნიშნეთ, კვლევამ დაადგინა, რომ 1970 წლიდან 3 მილიარდი ფრინველი დაიკარგა, რაც აშშ-ს მთლიანი მოსახლეობის 30%-ს შეადგენს.მოხსენება არ არის მხოლოდ ფრინველების მოხსენება, ის ეხება ჭიაყელა და ჯიშის კლების ანგარიშებს, რომლებიც ქმნიან საკვებ ქსელში დაფუძნებულ სახეობებს.
როგორც კვლევის თანაავტორმა დოქტორმა იუსტინა ვოლინსკამ აღნიშნა: „როგორც წყლის სოკოების კულტივაცია და იდენტიფიკაცია სამეცნიერო ლაბორატორიებში გაუმჯობესდება, რისკის შეფასებამ უნდა გაითვალისწინოს ფუნგიციდების გავლენა წყლის სოკოებზე“.არ არის საჭირო მხოლოდ იმ საკითხების გათვალისწინება, რომლებიც წამოჭრილია მიმდინარე კვლევებით.მაგრამ ასევე უნდა გავითვალისწინოთ პესტიციდების გამოყენების არაპირდაპირი გავლენა.
დამატებითი ინფორმაციისთვის, თუ როგორ მოქმედებს პესტიციდების გამომწვევი მიზეზები მთელ საკვებ ქსელსა და ეკოსისტემაზე, იხილეთ პესტიციდების მიღმა.პესტიციდების გამოყენება საფრთხეს უქმნის მთელ ეკოსისტემაში არსებულ ძირითად სახეობებს.