تنظیم کننده های رشد گیاه به طور گسترده ای در کشاورزی استفاده می شود.می تواند رشد و نمو گیاهان را تنظیم کرده و رشد محصولات را بهبود بخشد.تنظیم کننده های مختلف رشد گیاهان اثرات متفاوتی دارند.

اول: تقویت جوانه زنی بذر
برخی از عوامل ممکن است باعث کاهش سرعت جوانه زنی یا عدم موفقیت در جوانه زنی بذر شود، مانند زمان نگهداری طولانی، محیط نامناسب نگهداری، بذرهای نابالغ و غیره. استفاده از جیبرلین می تواند جوانه زنی بذر را تقویت کرده و سرعت جوانه زنی بذر را افزایش دهد.تنظیم کننده های مختلف رشد گیاهان اثرات متفاوتی بر دانه های مختلف دارند.

دوم: ترویج رشد ریشه گیاه و کاشت نهال های کوتاه و قوی
بازدارنده های رشد متعلق به یک نوع تنظیم کننده رشد گیاه هستند.این می تواند بر تأثیر شرایط محیطی غلبه کند، رشد نهال ها را به تأخیر اندازد و باعث رشد سیستم ریشه گیاه شود تا نهال های کوتوله بکارد.پاکلوبوترازول و پاراکوات تاثیر خوبی در پرورش نهال کوتوله دارند.روش های اصلی کاربرد آنها سمپاشی روی برگ ها و تیمار بذر در مرحله نهال زایی است.

سوم: ترویج پر شدن گیاهان
استفاده از تنظیم کننده های رشد گیاهی مانند اکسین، جیبرلین و سیتوکینین در مراحل بوت دهی و گلدهی دانه ها می تواند باعث افزایش عملکرد و پر شدن دانه شود.

چهارم: افزایش مقاومت در برابر اقامت گیاهان
محصولات ساقه بلند ممکن است در مراحل بعدی سقوط کنند.استفاده از تنظیم کننده های رشد گیاهی مانند پاکلوبوترازول، یونیکونازول و تنظیم کننده کلسیم می تواند باعث افزایش ضخامت ساقه گیاهان، کنترل ارتفاع بوته و جلوگیری از خوابیدن گیاه شود.

پنجم: جلوگیری از ریزش گل ها و میوه ها برای تقویت میوه
گل‌ها و میوه‌های پنبه، لوبیا و خربزه ارتباط زیادی با هورمون‌های مغذی بدن دارند.از اکسین ها و بازدارنده های رشد برای بهبود وضعیت رشد و متعادل کردن هورمون ها استفاده کنید و در نتیجه از ریزش گل و میوه جلوگیری کنید و میزان تشکیل میوه را افزایش دهید.

ششم: تسریع بلوغ گیاه
اتفون می تواند رسیدن میوه را تقویت کند.گیاهان مختلف به تنظیم‌کننده‌های رشد گیاهی متفاوتی نیاز دارند تا بتوانند رسیدن میوه را افزایش دهند.

اما باید توجه داشت که:
اول: به میل خود دوز را افزایش ندهید.در غیر این صورت ممکن است از رشد آن جلوگیری شود و در موارد شدید ممکن است برگها تغییر شکل داده و خشک و ریزش کنند و کل گیاه بمیرد.
دوم: به میل خود مخلوط نمی شود.پس از مطالعه دقیق دستورالعمل های استفاده و آزمایش، می توانیم تشخیص دهیم که آیا می توان آنها را مخلوط کرد یا خیر.
سوم: از روش به درستی استفاده کنید.دستورالعمل ها را برای حل کردن دارو دنبال کنید.