تحقیقات دانشگاه صلیب جنوبی جدید در مورد رواناب آفت کش ها نشان می دهد که آفت کش های پرمصرف می توانند بر میگو و صدف تأثیر بگذارند.
دانشمندان مرکز ملی علوم دریایی در کافس هاربر در ساحل شمالی نیو ساوت ولز کشف کرده اند که ایمیداکلوپرید (که برای استفاده به عنوان حشره کش، قارچ کش و انگل کش در استرالیا تایید شده است) ممکن است بر رفتار تغذیه میگو تأثیر بگذارد.
مدیر مرکز کرستن بنکندورف (Kirsten Benkendorff) گفت که برای انواع غذاهای دریایی، آنها به ویژه نگران این هستند که چگونه آفت کش های محلول در آب بر میگو تأثیر می گذارد.
او گفت: "آنها ارتباط نزدیکی با حشرات دارند، بنابراین ما فرض کردیم که آنها ممکن است به آفت کش ها بسیار حساس باشند.این قطعاً همان چیزی است که ما پیدا کردیم.»
یک مطالعه مبتنی بر آزمایشگاه نشان داد که قرار گرفتن در معرض آفت کش ها از طریق آب یا خوراک آلوده ممکن است منجر به کمبودهای تغذیه ای و کاهش کیفیت گوشت میگوهای ببر سیاه شود.
پروفسور بنکندورف گفت: غلظت محیطی که ما شناسایی کرده‌ایم به 250 میکروگرم در لیتر می‌رسد و تاثیر کشنده میگو و صدف حدود 1 تا 5 میکروگرم در لیتر است.
میگو در واقع با غلظت محیطی حدود 400 میکروگرم در لیتر شروع به مردن کرد.
این همان چیزی است که ما آن را LC50 می نامیم، که دوز کشنده 50 است. شما می خواهید 50 درصد از جمعیت در آنجا بمیرند.
اما محققان همچنین در مطالعه دیگری دریافتند که قرار گرفتن در معرض نئونیکوتین ممکن است سیستم ایمنی صدف های سیدنی را نیز تضعیف کند.
پروفسور بنکندورف گفت: "بنابراین، در غلظت های بسیار کم، تاثیر روی میگو بسیار جدی است و صدف ها از میگو مقاوم تر هستند."
اما ما باید تاثیر آن را روی سیستم ایمنی آنها دیده باشیم، به این معنی که آنها احتمالاً مستعد ابتلا به بیماری هستند.
پروفسور بنکندورف گفت: "از این نقطه نظر که آنها آنها را از محیط جذب می کنند، این قطعاً چیزی است که ارزش توجه دارد."
او گفت که اگرچه تحقیقات بیشتری مورد نیاز است، اما دریافته است که مدیریت موثر استفاده از آفت کش ها و رواناب در مناطق ساحلی ضروری است.
Tricia Beatty، مدیر اجرایی انجمن ماهیگیران حرفه ای نیو ساوت ولز، گفت که این مطالعه باعث ایجاد خطر می شود و دولت نیو ساوت ولز باید اقدامات فوری انجام دهد.
وی گفت: سال‌هاست که صنعت ما می‌گوید که ما در مورد تاثیرات شیمیایی بالادست صنعت بسیار نگران هستیم.
صنعت ما 500 میلیون دلار استرالیا برای اقتصاد نیو ساوت ولز ارزش دارد، اما نه تنها این، بلکه ستون فقرات بسیاری از جوامع ساحلی نیز هستیم.
استرالیا باید ممنوعیت چنین مواد شیمیایی در اروپا را به دقت مطالعه کند و آن را در اینجا کپی کند.
خانم بیتی گفت: «نه تنها در سایر سخت پوستان و نرم تنان، بلکه در کل زنجیره غذایی.بسیاری از گونه‌های خور ما این میگوها را می‌خورند.»
آفت‌کش‌های نئونیکوتینوئید - که از سال 2018 در فرانسه و اتحادیه اروپا ممنوع شده‌اند - توسط اداره آفت‌کش‌ها و داروهای دامپزشکی استرالیا (APVMA) بررسی شده‌اند.
APVMA اظهار داشت که این بررسی را در سال 2019 پس از "ارزیابی اطلاعات علمی جدید در مورد خطرات زیست محیطی و اطمینان از اینکه ادعاهای ایمنی محصول مطابق با استانداردهای معاصر است" آغاز کرده است.
انتظار می رود تصمیم مدیریت پیشنهادی در آوریل 2021 صادر شود و سپس پس از سه ماه رایزنی قبل از تصمیم نهایی در مورد ماده شیمیایی اتخاذ شود.
اگرچه محققان اشاره می کنند که پرورش دهندگان توت یکی از مصرف کنندگان اصلی ایمیداکلوپرید در سواحل Coffs هستند، اما اوج این صنعت از استفاده خود از این ماده شیمیایی دفاع کرده است.
راشل مکنزی، مدیر اجرایی شرکت استرالیایی بری، گفت که استفاده گسترده از این ماده شیمیایی باید به رسمیت شناخته شود.
او گفت: "این در بایگون واقع شده است و مردم می توانند سگ های خود را با کک کنترل کنند.به طور گسترده ای برای کنترل موریانه های جدید توسعه یافته استفاده می شود.این مشکل بزرگی نیست.»
دوم، این تحقیق در آزمایشگاه و در شرایط آزمایشگاهی انجام شد.بدیهی است که آنها بسیار مقدماتی هستند.
بیایید از واقعیت این صنعت توت دوری کنیم و این واقعیت را در نظر بگیریم که این محصول بیش از 300 کاربرد دارد که در استرالیا ثبت شده است.
خانم مکنزی گفت که صنعت 100% با نتایج بررسی APVMA در مورد نئونیکوتینوئیدها مطابقت خواهد داشت.
این سرویس ممکن است حاوی مطالبی باشد که توسط خبرگزاری فرانسه فرانسه (AFP)، APTN، رویترز، AAP، CNN و سرویس جهانی BBC ارائه شده است.این مطالب دارای حق چاپ هستند و قابل کپی نیستند.