یک گزارش جدید به حساسیت دو ناقل مهم ویروس شته به پیرتروئیدها اشاره می کند.در این مقاله، Sue Cowgill، دانشمند ارشد حفاظت از محصول AHDB (آفت)، پیامدهای نتایج را برای پرورش دهندگان سیب زمینی بررسی کرد.
امروزه پرورش دهندگان راه های کمتر و کمتری برای کنترل آفات حشرات دارند."پیش نویس برنامه اقدام ملی در مورد استفاده پایدار از آفت کش ها" اذعان دارد که چنین نگرانی هایی مردم را به توسعه مقاومت تشویق می کند.اگرچه این ممکن است در نهایت یک استراتژی جامع برای مدیریت مقاومت به آفت کش ها ارائه دهد.در کوتاه مدت، ما باید از اطلاعات و آفت کش هایی که اکنون در دسترس است استفاده کنیم.
از نظر مدیریت، مهم است که به وضوح ویروس را در نظر بگیرید.آنها در سرعت برداشتن و پخش شدن توسط شته ها با هم تفاوت دارند.به نوبه خود، این امر بر اثربخشی حشره کش و آسیب شته های هدف تأثیر می گذارد.در سیب زمینی، ویروس های تجاری مهم به دو دسته تقسیم می شوند.
در انگلستان، ویروس رول برگ سیب زمینی (PLRV) عمدتاً توسط شته های هلو-سیب زمینی منتقل می شود، اما سایر شته های مستقر مانند شته های سیب زمینی نیز ممکن است درگیر باشند.
شته ها PLRV را تغذیه و جذب می کنند، اما چندین ساعت طول می کشد تا بتوانند آن را پخش کنند.با این حال، شته های آلوده می توانند ویروس را در طول زندگی خود گسترش دهند (این یک ویروس "مداوم" است).
با توجه به تاخیر زمانی، می توان انتظار داشت که آفت کش ها به قطع چرخه انتقال کمک کنند.بنابراین، وضعیت مقاومت برای مدیریت PLRV بسیار مهم است.
ویروس های غیر پایدار سیب زمینی، مانند ویروس سیب زمینی Y (PVY)، مشکل سازترین در تولید سیب زمینی GB هستند.
هنگامی که شته ها از برگ ها بیرون می زنند، ذرات ویروس از نوک قسمت های دهان آنها جمع می شود.اینها را می توان در عرض چند دقیقه، اگر نه چند ثانیه تحویل داد.حتی اگر سیب زمینی میزبان سنتی شته ها نباشد، باز هم می تواند با تشخیص تصادفی شته ها آلوده شود.
سرعت انتشار به این معنی است که آفت کش ها اغلب برای شکستن این چرخه دشوار است.علاوه بر افزایش اتکا به کنترل غیر شیمیایی، باید گونه های بیشتری از شته ها برای این ویروس ها در نظر گرفته شود.
به گفته محققان، شته های هلو-سیب زمینی، شته های دانه ای، شته های گیلاس-گیلاس-یولاف و شته های بید-هویج گونه های کلیدی مرتبط با PVY در سیب زمینی دانه اسکاتلندی هستند.
به دلیل نقش کلیدی آن در گسترش PLRV و PVY، درک وضعیت مقاومت شته ضروری است.متأسفانه، مشخص شد که در تولید مقاومت مهارت دارد - حدود 80٪ از نمونه های بریتانیایی در برابر پیرتروئیدها مقاومت نشان دادند - به دو شکل:
گزارش هایی از مقاومت به نئونیکوتینوئید در شته های هلو-سیب زمینی در خارج از کشور وجود دارد.تعداد محدودی از نمونه‌های موجود در محل در هر سال در گیگابایت غربالگری می‌شوند تا حساسیت کاهش یافته آنها به استامید، فلونیامید و اسپیروتترامین بررسی شود.تاکنون شواهدی مبنی بر کاهش حساسیت به این مواد فعال وجود ندارد.
نگرانی اولیه در مورد مقاومت شته های غلات به پیرتروئیدها را می توان به سال 2011 ردیابی کرد. در مقایسه با شته غلات کاملاً حساس، وجود جهش kdr تایید شد و نشان داده شد که تقریباً 40 برابر فعالیت بیشتر برای از بین بردن مقاومت مورد نیاز است.
تکنیکی برای غربالگری جهش‌های kdr در شته‌ها (از شبکه ملی تله‌گیری آب) توسعه داده شد.در سال 2019، نمونه‌هایی از پنج تله مورد آزمایش قرار گرفتند و 30 درصد از شته‌ها دارای این جهش هستند.
با این حال، این نوع آزمایش نمی تواند اطلاعاتی در مورد سایر اشکال مقاومت ارائه دهد.در نتیجه، تا سال 2020، تعداد کمی (5) نمونه شته دانه زنده نیز از مزارع غلات جمع آوری شده و در آزمایشات زیستی آزمایشگاهی مورد آزمایش قرار گرفته است.از سال 2011، این نشان می دهد که استحکام مقاومت افزایش نیافته است و ممکن است هنوز تنها مقاومت kdr در شته های دانه وجود داشته باشد.
در واقع، استفاده از اسپری های پیرتروئید در حداکثر مقدار توصیه شده باید شته های دانه را کنترل کند.با این حال، تأثیر آنها بر انتقال PVY نسبت به وضعیت مقاومت شته‌ها نسبت به زمان پرواز و فراوانی شته‌های دانه حساس‌تر است.
اگرچه گزارش‌هایی وجود دارد مبنی بر اینکه شته‌های یولاف گیلاس از ایرلند حساسیت خود را به پیرتروئیدها کاهش داده‌اند، ارزیابی‌های زیستی روی نمونه‌های GB که از سال 2020 شروع شده‌اند (21) شواهدی از این مشکل نشان نداده‌اند.
در حال حاضر، pyrethroids باید قادر به کنترل شته یولاف گیلاس پرندگان باشد.این خبر خوبی برای تولیدکنندگان غلات است که نگران BYDV هستند.BYDV یک ویروس پایدار است که کنترل آن از طریق استفاده از آفت کش ها آسان تر از PVY است.
تصویر شته های هویج بید مشخص نیست.به ویژه، محققان هیچ داده تاریخی در مورد حساسیت آفات به پیرتروئیدها ندارند.بدون داده های مربوط به شکل کاملاً حساس شته ها، محاسبه ضریب مقاومت غیرممکن است (همانطور که شته های دانه انجام می دهند).روش دیگر استفاده از فرکانس میدانی معادل برای آزمایش شته ها است.تاکنون تنها شش نمونه به این روش آزمایش شده است و میزان کشتار بین 30 تا 70 درصد است.نمونه های بیشتری برای درک جامع تری از این آفت مورد نیاز است.
شبکه حوضه آبریز زرد AHDB اطلاعات محلی در مورد پروازهای GB ارائه می دهد.نتایج 2020 تنوع در تعداد و گونه های شته ها را برجسته می کند.
صفحه Aphid and Virus اطلاعات کلی از جمله وضعیت مقاومت و اطلاعات برنامه سمپاشی را ارائه می دهد.
در نهایت، صنعت باید به سمت یک رویکرد یکپارچه حرکت کند.این شامل اقدامات طولانی مدت، مانند مدیریت منابع تلقیح ویروس می شود.با این حال، این به معنای استفاده از روش های جایگزین دیگر مانند استفاده از کشت مخلوط، مالچ و روغن معدنی است.اینها در شبکه مزرعه SPot AHDB در حال بررسی هستند و امید است که آزمایشات و نتایج آن در سال 2021 (بسته به پیشرفت کنترل یک ویروس کاملاً متفاوت) در دسترس باشد.