(به جز آفت‌کش‌ها، 1 اکتبر 2019) طبق مطالعه‌ای که در «Chemosphere» منتشر شده است، قارچ‌کش‌های رایج می‌توانند باعث واکنش آبشاری تغذیه‌ای شوند که منجر به رشد بیش از حد جلبک‌ها می‌شود.اگرچه روش‌های فعلی کنترل آفت‌کش‌ها در ایالات متحده بر سمیت حاد آفت‌کش‌ها تمرکز دارد و ممکن است برخی از اثرات مزمن را در نظر بگیرد، پیچیدگی دنیای واقعی توصیف‌شده در این مطالعه بررسی نشده است.شکاف در ارزیابی ما نه تنها اثرات نامطلوب جدی برای گونه های فردی، بلکه برای کل اکوسیستم خواهد داشت.
محققان بررسی کردند که چگونه انگل های قارچی به نام کیتریدها رشد فیتوپلانکتون ها را کنترل می کنند.اگرچه برخی از سویه‌های کیترید به‌خاطر اثراتشان بر گونه‌های قورباغه بدنام هستند، برخی در واقع نقاط توقف مهمی را در اکوسیستم ایجاد می‌کنند.
دکتر رمزی آقا، محقق IGB گفت: قارچ‌های انگلی با آلوده کردن سیانوباکتری‌ها، رشد آن‌ها را محدود می‌کنند و در نتیجه بروز و شدت شکوفه‌های سمی جلبک را کاهش می‌دهند.اگرچه ما معمولاً بیماری را یک پدیده منفی می‌دانیم، اما انگل‌ها برای اکولوژی آبزیان مهم هستند، عملکرد صحیح سیستم بسیار مهم است و در این مورد ممکن است تأثیر مثبتی نیز داشته باشد.محققان افزودند که آلودگی ناشی از قارچ کش می تواند در این فرآیند طبیعی اختلال ایجاد کند.
در یک محیط آزمایشگاهی، قارچ‌کش‌های کشاورزی پنبوتاکونازول و آزوکسی استروبین در برابر سیانوباکتری‌هایی که به شیل و شکوفه‌های سمی آلوده بودند، آزمایش شدند.یک گروه کنترل نیز برای مقایسه اثرات ایجاد شد.در غلظت هایی که ممکن است در دنیای واقعی رخ دهد، تماس این دو قارچ کش منجر به کاهش قابل توجه عفونت انگل فیلاریال می شود.
این نتایج نشان می دهد که استفاده از قارچ کش ها ممکن است با مهار پاتوژن های قارچی باعث رشد جلبک های مضر شود و پاتوژن های قارچی ممکن است رشد آنها را کنترل کنند.
این اولین بار نیست که آفت کش ها در تولید مثل جلبک های مضر شرکت می کنند.مطالعه‌ای که در سال 2008 در مجله نیچر منتشر شد نشان داد که علف‌کش آتریازین می‌تواند به طور مستقیم جلبک‌های پلانکتونیک آزاد را از بین ببرد و در نتیجه باعث رشد غیرقابل کنترل جلبک‌های متصل شود.در این مطالعه، محققان تأثیرات دیگری بر سطح اکوسیستم پیدا کردند.رشد جلبک های متصل منجر به افزایش جمعیت حلزون ها می شود که می توانند انگل های دوزیستان را آلوده کنند.در نتیجه، حلزون های بیشتر و بار انگل بیشتر منجر به نرخ آلودگی بالاتر در جمعیت قورباغه محلی می شود که منجر به کاهش جمعیت می شود.
Beyond Pesticides در تلاش است تا آگاهی را در مورد اثرات نامفهوم اما حیاتی استفاده از آفت کش در سطح اکوسیستم افزایش دهد.همانطور که در مطالعه منتشر شده در هفته گذشته اشاره کردیم، این مطالعه تخمین زد که از سال 1970 تاکنون 3 میلیارد پرنده تلف شده اند که 30 درصد از کل جمعیت ایالات متحده را تشکیل می دهد.این گزارش فقط یک گزارش در مورد پرندگان نیست، بلکه در مورد کرم های قلابدار و گزارش های کاهش حشرات، ایجاد گونه های مبتنی بر وب غذا است.
همانطور که دکتر Justyna Wolinska یکی از نویسندگان این مطالعه خاطرنشان کرد: "از آنجایی که کشت و شناسایی قارچ های آبزی در آزمایشگاه های علمی همچنان در حال بهبود است، ارزیابی خطر باید تاثیر قارچ کش ها را بر روی قارچ های آبزی در نظر بگیرد."توجه به موضوعات مطرح شده توسط تحقیقات کنونی تنها ضروری نیست.، اما همچنین باید تأثیر غیرمستقیم گسترده استفاده از آفت کش ها را در نظر گرفت.
برای اطلاعات بیشتر در مورد اینکه چگونه عوامل آفت کش بر کل شبکه غذایی و اکوسیستم تأثیر می گذارد، به Beyond Pesticides مراجعه کنید.استفاده از آفت کش ها گونه های اصلی را در کل اکوسیستم به خطر می اندازد.